Strefa Bydło

Hodowca Bydła 10/2014

Mastitis sprzyja poronieniom?

Adrianna Pawlik, Grażyna Sender

IGHZ PAN w Jastrzębcu

 

            Zamieranie zarodków lub płodów oraz martwe urodzenia dotyczą nawet ponad 50% cielnych krów mlecznych. W większości przypadków zarodek zamiera na wczesnych etapach ciąży, na etapie przed implantacją w ścianie macicy.   Typowe poronienia u krów mlecznych definiuje się najczęściej, jako utrata płodu pomiędzy 42 a 260 dniem ciąży. Na wcześniejszych etapach ciąży (przed 42 dniem) mówimy o zamieraniu zarodka, natomiast po 260 dniu o martwych urodzeniach. Przyczyny poronień i zamierania zarodków można podzielić na: wymuszone (urazy) oraz samoistne (choroby matki, zaburzenia w rozwoju płodu). Procent zwierząt, u których obserwuje się utratę płodu nie powinien przekraczać 3-5% cielnych krów w stadzie. W fazie przed implantacyjnej, zamiera aż do około 50% zarodków.  

 Jerzy Żółkowski

              

W latach 60-tych ubiegłego wieku doradzając w Zakładzie Doświadczalnym JUNG Baborówko utrzymującym kury rasy Hampshire zaproponowałem, aby wprowadzić zapłodnienie kur kogutami rasy Leghorn i sprzedawać kurczaki mieszańcowe. Wówczas Wicedyrektor JUNG Szulc-Holnicki zaufał mojej intuicji i kurczaki mieszańcowe szły jak „świeże bułeczki”. Były zdrowsze od czysto rasowych, a kury niosły więcej jaj.              

Innym przykładem zastosowania w produkcji zwierzęcej efektu heterozji było PGR Głogowiec. W chlewni tej hodowane były świnie rasy polskiej białej zwisłouchej (pbz). Zaproponowałem, aby loszki pokryć knurem rasy wbp x hampshire – zakupiono takie 2 knury z ZDIZ Rosocha. Urzędnik Ministerstwa Rolnictwa spowodował, że hodowca w Rososze dostał upomnienie, za sprzedaż knurów „bezrasowych”, a Rektor mojej uczelni otrzymał pismo, aby udzielić mi nagany. Na szczęście Prorektor Prof. Tadeusz Jakubczyk zaprosił mnie na rozmowę, abym uzasadnił moją decyzję i zamiast nagany określił wiedzę urzędnika MR, dobitnym epitetem. Takie były czasy!               

Przyczyny brakowania krów mlecznych

Katarzyna Walkowiak

UP Wrocław

 

Brakowanie, jak sama nazwa wskazuje, oznacza eliminację osobnika ze stada. To kosztowne i skomplikowane zagadnienie. Jest ono jedną z najważniejszych decyzji podejmowanych przez hodowcę. Dlaczego zwierzę miało by być wybrakowane? Przyczyny mogą być różne i z tego względu brakowanie można podzielić na zamierzone i niezamierzone.            

Zwiększenie niezamierzonej eliminacji zwierząt skutkuje mniejszą możliwością celowego usuwania z populacji osobników, które obniżają postęp hodowlany. Gdy dodatkowo dotyczy ono młodych krów koszty automatycznie rosną, ponieważ nie zwrócą się wtedy koszty wychowu lub zakupu jałówek i nie wykorzystany zostanie jeszcze ich potencjał produkcyjny. Dłuższe życie i użytkowanie zwierząt zwiększa intensywność selekcji, przez co do stada mogą być wprowadzone osobniki spełniające bardziej rygorystyczne wymagania. Niezamierzony ubój to niezaprzeczalna strata dla gospodarza, ale jest czasem niezbędny w celu zmniejszenia bólu zwierzęcia wskutek wypadku lub choroby. Jednak często zdarza się, że jest on wynikiem niskiego poziomu dobrostanu krów. Skutkuje to nieefektywnym wykorzystaniem zasobów zwierzęcych, sprzeciwia się zrównoważonej produkcji mleczarskiej oraz zaburza plan remontu stada.

Profil kwasów tłuszczowych w mleku

 

Prof. dr hab. Józef Krzyżewski,

Instytut Genetyki i Hodowli Zwierząt Polskiej Akademii Nauk w Jastrzębcu

 

            W świetle aktualnej wiedzy mleko jest traktowane jako produkt spożywczy, będący źródłem nie tylko łatwo przyswajalnych składników pokarmowych, lecz także  znacznej ilości składników charakteryzujących się dużą aktywnością biologiczną, korzystnie wpływających na zdrowie konsumentów. Składniki bioaktywne występują zarówno we frakcji białkowej jak i tłuszczowej mleka, jednakże w tłuszczu jest ich najwięcej.

Witold Podkówka

Bydgoszcz

 

W zwierzynie łownej jeleń, łoś, daniel i sarna jest obejmowana nazwą zwierzyny płowej. Ta grupa zwierzyny powoduje szkody w uprawach leśnych, zwłaszcza w młodnikach, przede wszystkim przez spałowanie i zgryzanie drzew. Przyczyną powstających szkód, jest jednak nie tylko wzrost pogłowia, lecz również żer w niewystarczających ilościach w stosunku do liczebności zwierzyny oraz braki niektórych składników.

Żer to naturalne pożywienie pobierane przez zwierzynę na łowisku, zaś karma to pożywienie wykładane dla zwierzyny przez człowieka. Słaba baza żerowa, szczególnie daje się we znaki w okresie zimowym, co wpływa na wzrost szkód zarówno w uprawach leśnych, jak i rolnych. W tej porze roku zwierzyna odczuwa nie tylko niedobór karmy, lecz również brak wody i składników mineralnych, zwłaszcza mikroelementów, co może być przyczyną intensywnego spałowania młodych drzew.

Dariusz S. Minakowski,

UWM Olsztyn

 

Jakość pasz objętościowych stanowi jedno z najważniejszych zagadnień w gospodarce paszowej i jest podstawą ich racjonalnego wykorzystania w żywieniu bydła oraz decyduje o efektach produkcyjnych, w tym o opłacalności produkcji mleka.

Żywienie krów paszami objętościowymi o wymaganej jakości (wysoka koncentracja energii i wartość odżywcza oraz jakość sanitarno-higieniczna) wpływa nie tylko na zwiększenie pobrania sm, poprawę wydajności mleka i jego jakości, ale także na ograniczenie zakłóceń w rozrodzie i schorzeń metabolicznych na tle pokarmowym.

 

Produkcja pasz objętościowych wysokiej jakości, dostosowanych do wymagań pokarmowych bydła mlecznego, stanowi niezbędny warunek racjonalnego żywienia krów szczególnie w przypadku intensywnej produkcji mleka. Możliwości pokrycia zapotrzebowania wysokoprodukcyjnych krów na energię, uzależnione są m.in. od pobrania sm oraz koncentracji energii w dawce pokarmowej. Im większa jest wydajność krów, tym wymagana jest wyższa koncentracja energii w dawce i wyższe pobranie sm, co związane jest w znacznej mierze z jakością pasz objętościowych.

 

Tagi:

Immunoprofilaktyka w chorobach zakaźnych bydła - Szczepienia ochronne

Prof.zw. dr hab. mgr Zdzisław Gliński

AR Lublin

 

            Zmiany zachodzące w epidemiologii chorób zakaźnych, a w tym często notowane niepowodzenia chemioterapii spowodowane dramatycznym wzrostem lekooporności bakterii i grzybów patogennych dla zwierząt i człowieka spowodowały, że w coraz większym zakresie szczepienia stają się najbardziej skuteczną i najtańszą metodą postępowania w chorobach zakaźnych.

Szczepionki są produktami pochodzenia biologicznego o  zdolności pobudzenia organizmu do odpowiedzi immunologicznej swoistej warunkującej  w efekcie odporność przy równoczesnym braku reakcji niepożądanych w szczepionym organizmie. Szczepionki otrzymuje się z  bakterie, wirusów, grzybów oraz produktów przez nie wytwarzanych. Jednak ostatnio, zarówno w medycynie jak i w weterynarii, są podejmowane próby produkcji szczepionek na drodze syntezy oraz na drodze inżynierii genetycznej. Szczepionki stosowane w weterynarii i w medycynie są bezpieczne w użyciu, cechują się dużą immunogennością i stymulują ściśle określony typ odporności przeciwzakaźnej,  np. odporność antytoksyczną w tężcu po stosowaniu anatoksyny tężcowej, odporność przeciwwirusowa w  dla określonych typów wirusa pryszczycy po szczepieniu przeciwko pryszczycy.

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.