Co dzisiaj wiemy o zespole słabego cielęcia?

Agnieszka Wilczek-Jagiełło
Uniwerytet Przyrodniczy w Lublinie

 

O syndromie słabego cielęcia (ang. weak calf syndrome – WCS) mówimy w odniesieniu do cieląt, które rodzą się słabe, z trudem i po znacznie dłuższym czasie podnoszą się i najczęściej mają problemy z samodzielnym ssaniem. Cielęta takie najczęściej padają do 3 dni po porodzie. Pojęcie „zespołu słabego cielęcia” wprowadzono ok. 40 lat temu i pomimo wielu badań wciąż nie zdołano jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie o przyczynę tego schorzenia. Rodzenie się słabych cieląt jest obecnie na świecie narastającym problemem i niestety jednym z najważniejszych pod względem ekonomicznym w chowie bydła. Odsetek cieląt słabych lub martwo urodzonych jest różny i zależny od analizowanego okresu, miejsca, rasy bydła i typu użytkowego i wynosi od kilku do nawet kilkudziesięciu procent rodzących się cieląt. Cielęta słabe częściej statystycznie pochodzą z ciąż bliźniaczych, aniżeli pojedynczych, a także od krów pierwiastek.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć.