Archiwum

Małgorzata Horecka

Mamy tendencję do bagatelizowania kwestii tych małych tworów natury, zarówno jeśli chodzi o nasze zdrowie jak i o zdrowie naszych zwierząt. Ile razy mając styczność z objawami ciężkimi do sklasyfikowania słyszeliśmy stwierdzenie: „to jakiś wirus...”, tak jakby to nie było nic takiego i miało przejść samoistnie? W rzeczywistości wirus jest groźną bronią natury, niemalże nie do wyeliminowania.

Czym więc jest wirus?

Dyskusja na temat tego w jaki sposób sklasyfikować wirus trwa już od dziesiątek lat. Badacze nie potrafią nawet jednogłośnie stwierdzić, czy jest on organizmem żywym, bo choć ma niektóre cechy organizmu żywego, takie jak reprodukcja, to niektóre cechy morfotyczne każą go klasyfikować jako materię nieożywiona. Nazwa wirusa jest bardzo wymowna, gdyż pochodzi z łaciny i oznacza truciznę. Wirusy nie posiadają struktury komórkowej, a składają się przede wszystkim z materiału genetycznego otoczonego białkową osłonką zwaną kapsydem. Jedynym sposobem na replikację dla wirusów jest zakażenie komórki gospodarza, czyli nie są one zdolne do samodzielnego rozmnażania. Jest to obligatoryjny pasożyt wewnątrzkomórkowy.

                Możemy wyróżnić dwa podstawowe rodzaje wirusów w zależności od tego jaki rodzaj genomu mają: wirusy DNA i wirusy RNA. Rodzaj kwasu nukleinowego zawartego w wirionie decyduje o „strategii” replikacyjnej wirusa.

Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.

Zaloguj się, aby zobaczyć.