Zagospodarowanie resztek pożniwnych po zbiorze kukurydzy

 

Wysokość koszenia kukurydzy przy produkcji kiszonki z kukurydzy z całych roślin wynosi 12-15 cm, w przypadku kukurydzy o większej zawartości energii koszenie odbywa się na wysokości 35-40 cm, natomiast w przypadku LKS już 60-80 cm. W tym roku ze względu na dobre zaopatrzenie w wodę, plony zielonej masy zbieranej na kiszonkę będę bardzo wysokie, co będzie miało wpływ na większy udział resztek pożniwnych.

Słoma kukurydziana długo zalega na polu po zbiorze kukurydzy. Niezależnie od tego, co będzie rośliną następczą, trzeba ją dokładnie rozdrobnić i wymieszać z glebą. Po zbiorze kukurydzy, zwłaszcza na ziarno, na polu pozostaje dużo resztek pożniwnych.

                Główne zabiegi agrotechniczne jakie wykonywane są po zbiorze roślin kukurydzy mają na celu zwiększenie żyzności gleby i poprawienie jej stanu sanitarnego. Od stanu gleby będzie zależał wybór kolejnej rośliny uprawianej na tym stanowisku, jej odmiany, a także prawidłowy wzrost roślin oraz jej odporność na choroby i szkodniki.

                Zabiegi uprawowe powinno się stosować w takim zakresie na ile jest to konieczne, aby stworzyć roślinie korzystne warunki wzrostu i rozwoju, a zarazem tak mało jak jest to możliwe. Ta zasada obowiązuje również w przypadku sposobów zagospodarowania resztek pożniwnych kukurydzy. Metod zagospodarowania resztek pożniwnych po kukurydzy jest wiele. Każdy rolnik sam musi podjąć decyzję o wyborze określonej metody, gdyż zna on najlepiej możliwości techniczne swego gospodarstwa, stan żyzności gleby i warunki pogodowe. Najlepiej też potrafi ocenić stan pola po zbiorze kukurydzy i wie jakie są wymagania rośliny następczej.

Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.

Zaloguj się, aby zobaczyć.