Archiwum
Czy śruta rzepakowa może zastąpić soję w żywieniu krów?
Wojciech Karolewski
Wśród kosztów produkcji mleka żywienie stanowi około 30% ogólnych wydatków. Na koszty związane z żywieniem duży wpływ ma jakość pasz objętościowych, gdyż to one warunkują odpowiedni poziom produkcji i wpływają na ilość skarmianych pasz treściwych. Z dobrej paszy objętościowej można wyprodukować 15 l mleka, a ze słabej kiszonki tylko 9 l, zatem hodowca musi w takim przypadku uzupełnić tę różnicę 3 kg paszy treściwej. Jednakże należy pamiętać, że koszty produkcji mleka z pasz objętościowych są zawsze niższe aniżeli z pasz treściwych.
W dawkach dla krów dominuje kiszonka z kukurydzy, którą trzeba uzupełniać białkiem z paszy treściwej, które jest najdroższym komponentem w mieszance treściwej zaraz po premiksie. Zasadniczy wpływ na cenę mieszanki paszowej ma przede wszystkim śruta sojowa, która oprócz śruty rzepakowej jest głównym źródłem białka w diecie krów wysokowydajnych.
Wysokie wahania cen poekstrakcyjnej śruty sojowej nie tylko polskim producentom mleka „spędzają sen z powiek”. W Niemczech już dawno podjęto próby zastąpienia tego komponentu białkowego śrutą rzepakową by-pass uzupełniając ją aminokwasami chronionymi po to, by zwiększyć pulę aminokwasową. Na rezultaty nie przyszło zbyt długo czekać, bo jak się okazuje w 2016 roku śruta rzepakowa po raz pierwszy stała się białkiem numer jeden w Niemczech w żywieniu krów mlecznych, wypierając śrutę sojową. Wiele gospodarstw wysokowydajnych w tym kraju uzyskujących od krowy 10-12 tys. litrów mleka wyeliminowało śrutę sojową z dawki, zastępując ją ekspandowaną śrutą rzepakową by-pass.
W Polsce hodowcy przyzwyczaili się do soi, bo śruta rzepakowa ze względu na udział substancji antyżywieniowych była ograniczana w żywieniu zwierząt i mniej chętnie pobierana od soi. Jednak uwaga! Biofeed dysponuje technologią, która eliminuje z paszy czynniki antyżywieniowe. Jest to możliwe dzięki procesowi ekspandowania.
Mieszalnia pasz Biofeed w Zalewie specjalizuje się w produkcji pasz zawierających białko chronione, uzyskiwane z roślin białkowych uprawianych na naszych polach, głównie ze śruty rzepakowej. Przez ekspandowanie udało się podwoić zawartość białka chronionego w śrucie rzepakowej. Surowiec poddawany jest działaniu pary wodnej w wysokich temperaturach i pod dużym ciśnieniem, jednocześnie eliminując drogą termiczną substancje antyżywieniowe oraz bakterie i grzyby. Obróbka termiczna białka przy użyciu pary wodnej zmienia pod wysokim ciśnieniem strukturę białka i powoduje, że jego większość przechodzi przez żwacz nienaruszona.
Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.