Strefa Bydło

Hodowca Bydła 3/2019

Kiszonki z traw o podwyższonej zawartości suchej masy

Barbara Wróbel; Zakład Użytków ZielonychI, nstytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach

 

Szacuje się, że w Polsce jedna trzecia ogólnych zbiorów zielonek jest przeznaczona do żywienia bydła  w stanie naturalnym, a dwie trzecie – po zakonserwowaniu. Zatem właściwa konserwacja biomasy z trwałych użytków zielonych oraz możliwość jej długiego przechowywania ma szczególne znaczenie, zwłaszcza że żywienie bydła paszami konserwowanymi w naszych warunkach klimatycznych trwa ponad pół roku, a w gospodarstwach utrzymujących wysokowydajne krowy mleczne – nawet przez cały rok. 

Lucerna w monokulturze i w mieszankach z trawami

Marzenna Olszewska; Katedra Łąkarstwa i Urządzania Terenów Zieleni, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

 

Obserwowany w ostatnich latach wzrost wydajności mlecznej krów, a także propagowanie produkcji mleka bez GMO, dyktuje zmiany w sposobie ich żywienia. Zapotrzebowanie wysokomlecznych krów wymaga stosowania pasz o wysokiej koncentracji białka i energii w 1 kg suchej masy. Białko jest najdroższym składnikiem dawki pokarmowej zwierząt przeżuwających, dlatego jego plon jest bardzo istotnym czynnikiem decydującym o opłacalności produkcji. 

Czynniki wpływające na jakość runi pastwiskowej

Iwona Radkowska; Instytut Zootechniki – PIB, Zakład Hodowli Bydła,

Adam Radkowski; Instytut Produkcji Roślinnej/Zakład Łąkarstwa, Uniwersytet Rolniczy w Krakowie

 

W Polsce użytki zielone w ogólnej strukturze użytków rolnych stanowią około 21%, z czego 16,75% stanowią łąki, natomiast 4,22% pastwiska. W Unii Europejskiej TUZ stanowią średnio 39%. Rozmieszczenie użytków zielonych oraz ich produkcyjność w naszym kraju jest uzależnione przede wszystkim od warunków klimatycznych, glebowych, ukształtowania terenu oraz od kierunków produkcji zwierzęcej. Potencjał produkcyjny łąk i pastwisk jest znacznie wyższy w porównaniu do uzyskiwanych plonów. 

Żywienie pastwiskowe krów a zawartość bioaktywnych składników w mleku

Mirosław Gabryszuk, Renata Gabryszuk

 

W większości krajów Europy, w tym w Polsce, po okresie znacznego ograniczenia lub wręcz zaniechania wypasu, związanego ze znacznym wzrostem wydajności mlecznej oraz stosowania w żywieniu krów dawek TMR, obserwuje się obecnie wzrost zainteresowania pastwiskowym żywieniem krów. Wynika to także z dużego zainteresowania prozdrowotną funkcją żywności, co skutkuje wprowadzaniem na rynek tzw. żywności funkcjonalnej, czyli takiej, która poza składnikami odżywczymi posiada również składniki bioaktywne. Poprzez odpowiednie żywienie krów możliwa jest modyfikacja składu chemicznego mleka, można również wpływać na jego smak, zapach oraz przydatność do przetwórstwa. W okresie wegetacji wartość odżywcza runi pastwiskowej ulega zmianom, które mają wpływ na jakość pozyskiwanego mleka. Pastwiskowe żywienie krów wpływa również na zmniejszenie kosztów produkcji mleka oraz sprzyja zwiększeniu konkurencyjności produktów mleczarskich na rynku ze względu na właściwości prozdrowotne. 

Zabiegi zmierzające do poprawy składu florystycznego runi łąkowo-pastwiskowej

Kazimierz Grabowski; Katedra Łąkarstwa i Urządzania Terenów Zieleni, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

 

Potencjał produkcyjny trwałych użytków zielonych w naszym kraju nie jest w pełni wykorzystany. Szacuje się, że ok. 70% terenów, dawniej zmeliorowanych i zagospodarowanych, kwalifikuje się do renowacji.

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.