Przemysław Marek
Obornik bydlęcy lub gnojowica są produktami ubocznymi w chowie bydła i muszą być odpowiednio zagospodarowane. W Polsce ma to miejsce głównie na 2 sposoby czyli na cele energetyczne lub nawozowe. W pierwszym przypadku odchody zwierzęce stanowią np. wsad do biogazowni i pozwalają uzyskać wartościowe produkty takie jak biometan, energię cieplną i elektryczną. Cele nawozowe są bardziej powszechne, ze względu na duże koszty inwestycyjne biogazowni. Niemniej wykorzystanie obornika i gnojowicy do nawożenia pól jest również prawidłową drogą postępowania, zważywszy na fakt iż nawozy mineralne odnotowują coraz wyższe ceny. Nawożenie gleby zwierzęcymi odchodami jest znane od bardzo dawna, jednak ze względu na intensyfikację produkcji zwierzęcej i dużą ilość tego surowca, może niekiedy powodować problemy. Przy nieprawidłowej gospodarce nawozami naturalnymi, wywierają one bardzo niekorzystny wpływ na całe środowisko. Chodzi tutaj o złe dawkowanie i przenawożenie gleby, nieprawidłowe okresy i warunki przechowywania itd. Skutkiem tego dochodzi do degradacji gleb, zanieczyszczenia wód gruntowych i powierzchniowych, niekontrolowane emisje szkodliwych gazów do atmosfery, rozprzestrzenianie się odorów, a także uwalnianie szkodliwych patogenów do środowiska, które stwarzają realne zagrożenie dla zdrowia zwierząt i ludzi. Gospodarka nawozami naturalnymi została obłożona wieloma przepisami oraz zaleceniami. Co więcej, są one ściśle egzekwowane, a w razie uchybień hodowcę czekają adekwatne kary, także finansowe. Znajomość przepisów i zaleceń w tym zakresie staje się więc nieodłączną częścią prowadzenia chowu zwierząt.
Pozostało 90% tekstu
Artykuł został opublikowany w Hodowcy Bydła 1/2022. Kup to e-wydanie (12,00 zł) TUTAJ.
Czas realizacji zamówienia: do 2 dni roboczych