Archiwum
Preparaty stosowane na ściółkę w celu poprawy jej jakości
Bartosz Korytkowski
Bydgoszcz
Wybór właściwego rodzaju ściółki związany jest z kształtującym się w pomieszczeniu inwentarskim mikroklimatem a także ze zdrowiem ptaków, co bezpośrednio przekłada się na wzrost ekonomiczny i opłacalność produkcji.
Najbardziej popularnym rodzajem chowu jest chów na głębokiej ściółce co związane jest z niskim kosztem urządzenia kurnika a także zapewnieniem ptakom możliwie najbardziej naturalnych warunków bytowania. Minusem tego systemu jest bezpośredni kontakt ptaków z ich własnymi odchodami, co może przyczyniać się do przenoszenia chorób. Wybór prawidłowego materiału przeznaczonego na ściółkę uzależniony jest od: rodzaju produkcji, wartości użytkowej materiału, kosztu czy dostępności tego materiału. Rodzaje stosowanego materiału przy wyścielaniu takich pomieszczeń to:
wióry drzewne – wśród których wyróżnić możemy wióry pochodzące prosto z tartaku jak i te specjalnie na ten cel przygotowane. Pierwszy rodzaj to ściółka, która może posiadać zanieczyszczenia, drugi rodzaj ściółki to produkt wolny od grzybów i pleśni, zdecydowanie bardziej zalecany przy stosowaniu w kurniku. Wióry drzewne posiadają bardzo dobrą chłonność (20 kg takiej ściółki może wchłonąć do 350 litrów wody) oraz dodatkowo neutralizują zapach amoniaku. Po przekompostowaniu mogą stanowić cenny nawóz. Zazwyczaj ściółka tego rodzaju nie pyli się, jednak w przypadku niektórych jej typów może dochodzić do powstawania źródeł kurzu, w szczególności w wysokiej temperaturze i niskiej wilgotności.
słoma – uznawana za najlepszy materiał ściółkowy, najbardziej nadaje się słoma pszeniczna, mniej słoma zbożowa, Nie nadaje się natomiast słoma rzepakowa (zbyt twarda). Największą wodochłonnością charakteryzuje się słoma cięta lub gnieciona, znacznie mniejszą słoma długa. Jest to surowiec o dobrych właściwościach izolacyjnych i nawozowych. Jej dodatkową zaletą jest możliwość grzebania w niej przez ptaki, poszukujące np. ziaren zbóż wysypanych na ściółkę.
Pozostałe surowce takie jak plewy i strąki nie nadają się do bezpośredniego zastosowania jako ściółka, głównie ze względu na słabe zdolności absorbowania wody, mogą one natomiast stanowić dodatek do ściółki z trocin. Pomimo bardzo dobrych właściwości higroskopowych torf również nie jest uznawany za podłoże doskonałe. Głównymi minusami są tu duże zawartości brudnego pyłu, powodującego zapylenie pomieszczenia oraz łatwość zbrylania się torfu w jedną masę, brak możliwości grzebania w nim przez ptaki itp.
Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.