Archiwum
Fizjologiczne podstawy żywienia gęsi
Oliwia Duszyńska-Stolarska
Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy
Gęś domowa nadal wykazuje silny związek z naturalnym środowiskiem poprzez pobieranie znacznych ilości paszy w postaci zielonek. Gęsi lepiej niż inne gatunki wykorzystują wysoką zawartość włókna surowego w paszach.
Budowa przewodu pokarmowego
Ptaki te dziennie mogą pochłonąć nawet 1000 g zielonki. Przewód pokarmowy przystosował niezbędne elementy anatomiczne do pobierania i rozdrabniania zielonek. Gęsi posiadają silny dziób o ostrych krawędziach, elastyczny przełyk oraz pojemny żołądek mięśniowy pozwala bez trudu pobrać, rozdrobnić oraz odsączyć z nadmiaru wody paszę. Przewód pokarmowy u gęsi zdecydowanie jest najdłuższy wśród wszystkich gatunków drobiu i mierzy nawet 4 m. Długości przewodu pokarmowego jest zmienna w zależności od wieku ptaków. Rozwój przewodu pokarmowego kończy się z osiągnięciem przez gęsi 8 miesięca życia. Ponadto na długość i rozwój przewodu pokarmowego wpływa intensywność żywienia oraz rodzaj podawanej paszy. Dieta bogata w znaczne ilości pektyn i hemicelulozy wpływa na wydłużenie jelit o 3-8%, susz z zielonek ok. 11%, wysłodki buraczane nawet o 49% w porównaniu do ptaków żywionych mieszanką standardową. Morfologia ścian jelita pod wpływem paszy również może ulec zmianom. W przypadku udziału owsa w paszy stwierdzono wzrost grubości ścian jelita grubego i cienkiego o około 50%. Podobnym działaniem odznaczają się wysłodki buraczane oraz susz z lucerny i traw, w zastosowaniu których grubość jelita wzrosła odpowiednio 31% oraz 20%. Pasza może również wpływać niekorzystnie na morfologię jelit. Dodatki pektyn mogą spowodować odwodnienie pokarmu wpływając na skrócenie i obrzęk mogąc przekształcić się w zmiany histopatologiczne.
Mikroorganizmy w przewodzie pokarmowym
Przewód pokarmowy drobiu zajmują liczne mikroorganizmy. Ich liczba jest wypadkową: pH, koncentracji białka oraz składników mineralnych. W obrębie jelita grubego oraz ślepego aktywność bakteryjnych enzymów m. in celulazy wpływa na tworzenie krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych. Rozkład białek również jest zależny od udziału bakterii w tym procesie.
Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.