Archiwum
Możliwość kontroli populacji much na fermach drobiu
Bartosz Korytkowski
Bydgoszcz
Obecność much w pomieszczeniu inwentarskim jest nieodłącznym elementem praktycznie każdej hodowli zwierząt. Znajdujące się w kurniku odchody, ściółka, pasze czy wreszcie same ptaki stanowią doskonałe środowisko do bytowania zarówno much jak i ich larw.
Z zoohigienicznego punktu widzenia muchy stanowią doskonałe źródło wielu chorób zakaźnych, ich obecność w pomieszczeniu inwentarskim związana jest także z nieustającym natręctwem dodatkowo niepokojącym zwierzęta (siadanie w okolicach oczu ptaków itp.). Niepokojone zwierzęta są stresowane, zmniejsza się także ilość pobieranego przez nie pokarmu, a także zmniejsza się tym samym ich masa ciała. Aby skutecznie zmniejszyć ilość tych owadów na fermie należy w pierwszej kolejności poznać zasady ich życia i żerowania a następnie wdrożyć odpowiedni program profilaktyczny oraz metody ich skutecznej redukcji.
Mucha domowa (Musca domestica) – jest owadem osiągającym niewielkie rozmiary (7,5 mm), samica jest najczęściej większa od samca. Tułów ma barwy ciemnoszarej z charakterystycznymi podłużnymi paskami. Posiada aparat gębowy typu liżącego. Mucha domowa zlizuje pokarm płynny lub stały, rozpuszczony uprzednio enzymami śliny.
Przed osiągnięciem stadium dorosłego owada osobniki przechodzą stadium jaja, larwy (czerwie) i poczwarki (bobówki). Dorosłe osobniki żyją ok. 4 tygodni, jednak przy sprzyjających warunkach (budynki użytkowane przez ludzi lub zwierzęta) mogą przetrwać w stanie anabiozy przez dłuższy okres czasu. Samice składają nawet do 600 jaj, najczęściej w środowisku z dużą ilością substancji ulegającej fermentacji np. odchodach zwierzęcych. Z jaj wylegają się larwy, które żerują w środowisku wilgotnym aż do końca fazy larwalnej, następnie wybierają środowisko suche i ulegają przepoczwarzaniu się, pod koniec fazy przepoczwarzania pojawią się już osobniki dorosłe. Zdolność do dalszego rozrodu osiągają już po 24 godzinach od zakończenia fazy poczwarki.
Z uwagi na fakt, że są to owady ciepłolubne ich funkcje życiowe (odżywianie i rozmnażanie się) zanikają już w temperaturze 7-9ºC, niestety nie ma to związku z pomieszczeniami bytowania ludzi i zwierząt, w których najczęściej panuje dużo wyższa temperatura.
Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.