Archiwum

Marcin Różewicz

Instytut Bioinżynierii i Hodowli Zwierząt, UPH Siedlce

Z racji intensyfikacji produkcji drobiarskiej nastąpiła szeroka automatyzacja procesu hodowli i odchowu drobiu. Dawniej stosowane metody rozrodu i prowadzenia lęgu, będące mało efektywne straciły na znaczeniu. Lęgi naturalne, gdzie samica przejmowała opiekę nad pisklętami wodząc je i wskazując źródła pokarmu w wielkotowarowej produkcji są niemożliwe. Stąd nowoczesne opracowanie całej technologii chowu drobiu od prowadzenia sztucznych lęgów poprzez system odchowu piskląt i uzyskanie ptaków produkcyjnych dostarczających jaj lub mięsa.

W wielkostadnej produkcji, gdzie z zakładu wylęgowego odbiera się znaczne ilości piskląt i wstawia do pomieszczeń o bardzo dużej powierzchni, koniecznością staje się pomoc pisklętom poprzez zapewnienie odpowiednich warunków środowiskowych i ułatwienie w znalezieniu paszy. W przypadku lęgów naturalnych po znalezieniu pokarmu, matka nawołując pisklęta wskazuje im pokarm. W przypadku prowadzenia sztucznego wylęgu pisklęta same muszą poszukiwać paszy. Stąd należy im to ułatwić poprzez zadawanie jej w odpowiedniej formie w płaskich tackach. Ponadto brak możliwości termoregulacji u młodych piskląt do momentu uzyskania pełnego upierzenia i możliwości utrzymania stałej temperatury ciała, czyni koniecznym ogrzewanie powierzchni hali odchowalni oraz zapewnienie dodatkowych źródeł ciepła. Błędy popełniane szczególnie w pierwszym okresie odchowu mogą negatywnie wpływać na przeżywalność oraz późniejsze wyniki produkcyjne. Aby więc maksymalizować zyski i zminimalizować możliwe straty warto w tym okresie zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie odpowiedniej opieki pisklętom.

Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.

Zaloguj się, aby zobaczyć.