Archiwum

Oliwia Duszyńska-Stolarska

Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy.

Głównym komponentem pasz przeznaczonych dla drobiu są zboża oraz produkty uboczne pochodzenia przemysłowego. Różnorodność dostępnych substratów paszowych daje ogromną możliwość wyboru. Należy jednak pamiętać, iż w pierwszej kolejności powinny one zaspokajać wszelkie potrzeby pokarmowe ptaków.

Zboża

Pszenica należy do najpopularniejszych zbóż stosowanych jako komponenty mieszanek paszowych. Jej wartość energetyczna w suchej masie nie podlega wahaniom w stosunku do miejsca uprawy lub pory roku. W przeciwieństwie do poziomu białka różnego w zależności od uprawy oraz nawożenia azotowego. Pomimo obecności witamin w pszenicy niektóre z nich nie są przyswajalne dla drobiu. Brak przyswajania biotyny oraz brak ksantofili w pszenicy stwarza konieczność dodatku tych substancji niezbędnych do prawidłowego rozwoju zwierząt. Świeża pszenica może spowodować wystąpienia nieżytów oraz biegunek u drobiu, dlatego zaleca się skarmianie po kilku miesiącach od zbioru.

                Kukurydza charakteryzuje się najwyższą wartością energetyczną spośród wszystkich zbóż. Jednakże jej wartość może być uzależniona od klimatu, w którym jest ona uprawiana. Klimat południowej Europy może sprzyjać podwyższeniu zawartości skrobi, a tym samym zmniejszeniu koncentracji tłuszczu. Czas zbioru również może mieć znaczenie. Wcześniejsze zbiory wykazują mniejszą wartość kaloryczną. Kukurydza nie zawiera dużo białka. Wśród aminokwasów brakuje lizyny oraz tryptofanu. Podobnie jak pozostałe zboża, kukurydza nie posiada w suchej masie sodu oraz wapnia. Ponadto brak endogennej fitazy powoduje, iż fosfor zawarty w kukurydzy jest praktycznie nieprzyswajalny. Oparcie diety wyłącznie na kukurydzy może pogłębić niedobor tych pierwiastków. Kukurydza zawiera znaczne ilości ksantofili, które zatrzymywane są w organizmie ptaków, mogą barwić jaja oraz skórę ptaków. Kukurydza jest bardzo narażona na skażenie grzybami wytwarzającymi bardzo niebezpieczne dla ptaków toksyny. Należy więc dołożyć wszelkich starań, by warunki przechowywania paszy były właściwe.

                Jęczmień nie należy do najpopularniejszych komponentów paszowych w porównaniu z pszenicą oraz kukurydzą. Jęczmień zawiera większą ilość włókna w suchej masie niż pszenica. Pomimo niższej zawartości białka w odniesieniu do pszenicy i kukurydzy wykazuje on korzystniejszy skład aminokwasowy. Niestety, pasze na bazie jęczmienia nie posiadają barwników ksantofilowych, które należy uzupełnić. Ponadto obecność β-glukanów wpływa niekorzystnie na perystaltykę jelit u ptaków, które nie mają możliwości hydrolizowania tych związków.

Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.

Zaloguj się, aby zobaczyć.