Archiwum
Strawność krajowych źródeł białka roślinnego
Anita Zaworska, Małgorzata Kasprowicz-Potocka
Katedra Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej
Wydział Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
W Polsce jak i w Europie w ostatnich latach zaobserwowano istotny wzrost zainteresowania uprawą rodzimych pasz wysokobiałkowych, w tym przede wszystkim roślin bobowatych. Wynika to z wprowadzonych dopłat do uprawy tych roślin, znacznego podniesienia cen PŚS oraz możliwości wprowadzenia zakazu na import roślin genetycznie modyfikowanych (styczeń 2017), co mogłoby się przyczynić do załamania na rynku białkowym.
Wdrożony w latach 2011-2015 program wieloletni pod nazwą: „Ulepszanie krajowych źródeł białka roślinnego, ich produkcji, systemu obrotu i wykorzystania w paszach”, za główny cel uważał uniezależnienie kraju od importu komponentów białkowych pasz (głównie PŚS) oraz zwiększenie wartości pokarmowej i użytkowej białka pochodzącego z rodzimych surowców roślinnych, do których zalicza się: nasiona roślin bobowatych (łubin, bobik, groch), produkty rzepakowe (makuchy, wytłoki, śruta poekstrakcyjna) oraz wywary zbożowe. Od stycznia 2016 przystąpiono do kontynuacji badań rozpoczynając działania w ramach programu ministerialnego pod nazwą: „Zwiększenie wykorzystania krajowego białka paszowego dla produkcji wysokiej jakości produktów zwierzęcych w warunkach zrównoważonego rozwoju”. W nowym Programie, tak jak i w poprzednim, w pierwszej kolejności istotnym jest podniesienie poziomu białkowego bezpieczeństwa kraju poprzez realizację głównego celu Programu jakim jest stworzenie możliwości do zwiększania bezpieczeństwa białkowego kraju na cele paszowe i żywnościowe w warunkach zrównoważonego rozwoju.
Wartość odżywcza krajowych źródeł białka roślinnego
Do roślin wysokobiałkowych o największym znaczeniu paszowym w polskich warunkach klimatycznych zalicza się łubiny, bobik i grochy. Gatunki te, mimo że należą do tej samej rodziny bobowatych i wielu cech wspólnych, różnią się znacznie między sobą zarówno pod względem wymogów agrotechnicznych, poziomu plonowania jak i cech decydujących o ich wartości pokarmowej. Zróżnicowanie wymagań glebowych i klimatycznych poszczególnych gatunków jest cechą korzystną, gdyż pozwala na uprawę tych roślin niemal we wszystkich rejonach naszego kraju. Zróżnicowanie ich wartości pokarmowej wymaga od układającego dawki dokładnej znajomości składu chemicznego wytwarzanych pasz oraz wiedzy o czynnikach decydujących o strawności i wykorzystaniu zawartych w poszczególnych nasionach składników odżywczych.
Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.