Archiwum
Związki fitoncydowe alternatywą dla chemioterapeutyków
Jak antybiotyki trafiły do paszy?
Antybiotyki, chemioterapeutyki arsenowe i sulfonamidy stosowane jako dodatek do pasz pojawiły się w drugiej połowie lat czterdziestych XX wieku. Liczne badania przeprowadzone w USA i Wielkiej Brytanii w latach 1950 - 1970 udokumentowały sens i cel podawania chemioterapeutyków zwierzętom. Zauważono wówczas nie tylko poprawę ogólnej zdrowotności zwierząt, ale również zwiększenie przyrostów masy ciała1, lepsze wykorzystanie paszy i mniejsze jej zużycie oraz poprawę wskaźników odchowu. Dodatek chemioterapeutyków zdawał się być idealnym rozwiązaniem problemów powodujących największe straty w chowie i hodowli zwierząt. Zaczęto badać szereg substancji pod kontem ich wpływu na cechy produkcyjne i zdrowotne zwierząt. Antybiotyki działając wybiórczo na florę jelitową poprawiały strawność i metabolizm składników pokarmowych oraz pozwalały zaoszczędzić energię i białko paszy, które zostałyby zmetabolizowane przez patogeny.2 Poprawa efektywności odchowu zwierząt była widoczna zwłaszcza przy niewłaściwym zbilansowaniu dawki pokarmowej i w złych warunkach zoohigienicznych, które wówczas były powszechne i nie miały dla hodowców znaczenia w takim stopniu jak dziś.