Agnieszka Wiecka
Planując rozpoczęcie działalności związanej z chowem lub hodowlą bydła, należy wziąć pod uwagę, czy przedsięwzięcie będzie oddziaływać na środowisko oraz w jakim stopniu. Inwestycje, które mogą oddziaływać na środowisko wymagają uzyskania tzw. decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Decyzja, ta wymagana jest m.in. przed uzyskaniem: pozwolenia na budowę, zatwierdzenia projektu budowlanego, pozwolenia na wznowienie robót i pozwolenia wodno-prawnego. W zależności od rodzaju przedsięwzięcia, procedura uzyskiwania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach może przebiegać w różny sposób.
W celu uzyskania informacji, czy planowana przez nas działalność podlega procedurze oceny oddziaływania na środowisko, a tym samym zobowiązuje nas prawnie do uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, należy posłużyć się odpowiednimi aktami prawnymi. Pomocne przy tym jest Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. 2010 nr 213 poz. 1397). Dokument ten określa, czy dana inwestycja kwalifikuje się do przedsięwzięć mogących oddziaływać na środowisko w sposób znaczący, bądź potencjalny.
Przynależność do wcześniej wymienionych rodzajów przedsięwzięć określa się na podstawie wartości współczynnika przeliczeniowego sztuk zwierząt na duże jednostki przelicznikowe tzw. DJP. Jeżeli chów lub hodowla zwierząt przewyższa lub równa się liczbie 210 DJP, oznacza to, że należy ona do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.
Z kolei przedsięwzięciami mogącymi znacząco oddziaływać na środowisko jest chów i hodowla zwierząt inne niż wymienione wcześniej, w liczbie nie mniejszej niż 60 dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza (DJP) (czyli od 210 do 60 DJP). Do tej samej kategorii przedsięwzięć należą: chów lub hodowla zwierząt, w ilości nie mniejszej niż 40 dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza (DJP), jeżeli działalność prowadzona będzie:
- w odległości mniejszej niż 100 m od następujących terenów (w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, nie uwzględniając nieruchomości gospodarstwa, na którego terenie chów lub hodowla będą prowadzone):
–mieszkaniowych;
–innych zabudowanych z wyłączeniem cmentarzy i grzebowisk dla zwierząt;
–zurbanizowanych, niezabudowanych;
–rekreacyjno-wypoczynkowych z wyłączeniem kurhanów, pomników przyrody oraz terenów zieleni nieurządzonej niezaliczonej do lasów oraz gruntów zadrzewionych i zakrzewionych.
Dodatkowo przedsięwzięciami mogącymi potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko są inwestycje polegające na rozbudowie, przebudowie lub montażu realizowanego lub zrealizowanego przedsięwzięcia. Wynika z tego, że dostosowanie istniejącej inwestycji do któregoś z powyższych progów skutkuje jego kwalifikacją do odpowiedniego rodzaju przedsięwzięcia.
W przypadku przedsięwzięć zawsze znacząco oddziaływujących na środowisko, organem odpowiedzialnym za wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Po złożeniu wniosku o wydanie ww. decyzji oraz ustaleniu zakresu raportu, przedsiębiorca zobowiązany jest do złożenia Karty Informacyjnej Przedsięwzięcia (uwzględniającej
m.in. opis planowanej inwestycji). Organ, zasięga opinii odpowiednich instytucji (Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska) i ustala w drodze decyzji zakres raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.
Wspomniany raport (zwany dalej raportem ooś) jest dokumentem, który (zgodnie z Ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko) składa się z wielu zagadnień wnikliwe analizujących wpływ planowanego przedsięwzięcia na środowisko. Określa on przewidywane oddziaływanie na środowisko wariantów pod kątem wyboru najkorzystniejszego z nich (najmniej oddziaływującego) na poszczególne komponenty środowiska w tym, na ludzi, florę i faunę, gleby, powietrze, wody powierzchniowe i podziemne, dobra kultury materialnej, obszary Natura 2000. Dokument przedstawia również analizy akustyczne i sposoby postępowania z odpadami. W raporcie powinna znaleźć się również analiza możliwych konfliktów społecznych, związanych z planowanym przedsięwzięciem. Ponadto w dokumencie analizuje się możliwości oddziaływania w przypadku wystąpienia poważnej awarii oraz wskazuje na zastosowanie działań mających na celu zapobieganie lub ograniczenie wpływu inwestycji na środowisko. W przypadku użycia instalacji, raport ooś przedstawia porównanie proponowanej technologii ze spełniającą wymagania, o których mowa w art. 143 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. Opracowanie takie, powinno zostać sporządzone przez specjalistów z zakresu ochrony przyrody i środowiska.
W procedurze oceny oddziaływania na środowisko, dużą rolę odgrywają konsultacje społeczne, które stanowią ważny element w uzyskaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Następnie, po analizie opracowanej dokumentacji organ, zapewnia możliwość udziału społeczeństwa (wystawia raport ooś do publicznego wglądu i daje możliwość składania uwag i wniosków oraz umożliwia otwartą rozprawę dla społeczeństwa). Na koniec podaje do publicznej wiadomości, informacje o wydaniu decyzji.
W przypadku przedsięwzięć mogących potencjalnie oddziaływać na środowisko procedura oceny oddziaływania na środowisko przebiega podobnie, z tą różnicą, że raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko nie jest tak jak w przypadku przedsięwzięć zawsze znacząco oddziaływujących na środowisko – obligatoryjny. Organ przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, może zwolnić z jego sporządzenia. Wówczas od strony Inwestora wystarczająca dla jej wydania może być Karta Informacyjna Przedsięwzięcia. ■