Krajowe źródła białka w paszy dla świń

 

Wioletta Biel, Eugenia Jacyno

Katedra Hodowli Trzody Chlewnej,

Żywienia Zwierząt i Żywności, ZUT w Szczecinie

 

Od 1 stycznia 2013 r. obowiązuje znowelizowana ustawa o paszach. Nowe przepisy umożliwiają w kolejnych latach – do 1 stycznia 2017 r. – wykorzystywanie w żywieniu zwierząt pasz genetycznie zmodyfikowanych. Ponadto nadal obowiązujący od 1 listopada 2003 r. zakaz stosowania w Polsce mączek mięsno-kostnych – źródła wartościowego białka w produkcji pasz dla zwierząt – spowodował wzrost zapotrzebowania na wysokobiałkowe pasze pochodzenia roślinnego. W krajowym bilansie paszowym zapotrzebowanie na białko wynosi około 1 mln ton/rok, które w znacznym stopniu (0,8 mln ton) pokrywa importowana poekstrakcyjna śruta sojowa. Około 98% dostępnej na rynku śruty sojowej stanowi zmodyfikowana genetycznie linia odporna na preparat chemiczny glifosat zawarty w preparacie Roundap Ready, stosowanym w uprawie soi do zwalczania chwastów. Sytuacja ta powoduje intensywny wzrost zapotrzebowania na krajowe materiały paszowe pochodzenia roślinnego.

Surowcami pochodzenia krajowego, które mogą zastąpić śrutę poekstrakcyjną sojową są produkty przemysłu olejarskiego (śruta poekstrakcyjna rzepakowa, makuch rzepakowy) oraz nasiona roślin strączkowych. Wprowadzenie tych komponentów do mieszanek paszowych dla zwierząt gospodarskich wymaga uwzględnienia nie tylko zawartości składników pokarmowych, lecz także wartości odżywczej białka i ich efektywności żywieniowej.

Zaloguj się, aby zobaczyć.