8-10.09.2014, Kazimierz Dolny XXVI Międzynarodowe Sympozjum Drobiarskie „Nauka praktyce drobiarskiej – praktyka drobiarska nauce”

W dniach 8-10.09.2014 w Kazimierzu Dolnym odbyło się XXVI Międzynarodowe Sympozjum Drobiarskie PO WPSA „Nauka praktyce drobiarskiej – praktyka drobiarska nauce”. W tym roku organizatorem konferencji była Katedra Biologicznych Podstaw Produkcji Zwierzęcej Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego był prof. dr hab. Antoni Brodacki.



Podczas pięknych wrześniowych dni Kazimierz Dolny odwiedziło 170 uczestników sympozjum związanych naukowo bądź zawodowo z branżą drobiarską. Sympozja organizowane w ramach WPSA mają na celu prezentację najnowszych badań z zakresu biologicznych podstaw produkcji drobiarskiej, żywienia drobiu, użytkowania i profilaktyki weterynaryjnej oraz jakości produkcji drobiarskiej, które można wykorzystać w masowych chowie drobiu. W tym roku została zmieniona nieco formuła prezentowania badań, skrócono je do 5-cio minutowych wystąpień, podczas których prelegenci zobowiązani byli do treściwego przekazania celu doświadczenia oraz jej wyników.
    Podczas uroczystego otwarcia sympozjum Panu dr Andrzejowi Witkowskiemu uroczyście nadano tytuł honorowego członka Polskiego Oddziału Światowego Stowarzyszenia Wiedzy Drobiarskiej. Wprowadzeniem do sesji plenarnej była prezentacja Katedry Biologicznych Podstaw Produkcji Zwierzęcej UP w Lublinie omówiona przez prof. Eugeniusza Grelę. Do wygłoszenia prelekcji podczas posiedzenia plenarnego zostali zaproszeni: prof. dr hab. Jan Jankowski (UWM w Olsztynie), dr Giuseppe Maiorano (Uniwersytet Molise, Departament Rolnictwa, Środowiska i Nauk o Żywności), dr hab. Sergey Cherepanov reprezentujący Rosyjski Instytut Genetyki i Hodowli Zwierząt w St. Petersburgu, a także J. Barna z Centrum Ochrony Zwierząt na Węgrzech. Prof. J. Jankowski przedstawił aktualne problemy w krajowej branży drobiarskiej, prof. G. Maiorano omówił główne wady mięsa drobiowego występujące w nowoczesnym przemyśle drobiarskim, S. Cherepanov zaprezentował wykład na temat rosyjskiego przemysł drobiarskiego oraz sytuacji w nauce związanej z produkcją i hodowlą drobiu w Rosji, z kolei J. Barna skupiła się na materiale genetycznym wykorzystywanym w masowej produkcji drobiarskiej na Węgrzech oraz wykorzystywaniem w tym celu dolewu ras tradycyjnych.
    Pierwszego dnia sympozjum tradycyjnie już odbył się Konkurs Młodych Badaczy o nagrodę im. J. Będkowskiego. W tym roku wzięło w niej udział 13 uczestników. Zwycięzcą została Magdalena Graczyk z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Nagrodę w postaci laptopa ufundowała firma DSM. Drugie miejsce zajęła Malwina Merska (Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie), która stała się posiadaczem tabletu ufundowanego przez Zarząd PO WPSA. Trzecie miejsce przypadło Izabeli Kozłowskiej (Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy), która otrzymała 500 zł od Krajowej Izby Producentów Drobiu i Pasz.


Biologiczne podstawy produkcji drobiarskiej – in ovo i głuszec
•  •  •
Podczas drugiego dnia obrad prezentowane były badania dotyczące biologicznych podstaw produkcji drobiarskiej. Moderatorami tej części byli: prof. D. Szczerbińska oraz prof. J. Horbańczuk. Omawiano wpływ poszczególnych substancji bioaktywnych (nanocząsteczek miedzi, prebiotyku, propolisu, prebiotyku, synbiotyku) podawanych in ovo na poszczególne wskaźniki oceny zdrowia i produkcyjności drobiu. Zespół z SGGW w Warszawie pokusił się o porównanie wzrostu i wyników produkcyjnych indyków wolno- i szybkorosnących oraz ich dwukierunkowych mieszańców. Nową technologią, która może być wykorzystywana do oceny mięsności tuszek i optymalizacji produkcji drobiarskiej może być tomografia komputerowa. Ta metoda diagnostyczna została wykorzystana również w badaniach interdyscyplinarnych prowadzonych w ramach SGGW w Warszawie, Zakładu Radiologii Klinicznej Uniwersytetu Medycznego w Warszawie, Zakładu Anatomii Zwierząt UP w Poznaniu. Autorzy ocenili staw biodrowy przepiórki japońskiej w wielorzędowej tomografii komputerowej. We wnioskach tej pracy można przeczytać, że tomografia komputerowa może być w przyszłości wykorzystywana do diagnozowania zmian zwyrodnieniowych, stanów zapalnych oraz chorobowych na terenie stawu biodrowego wywołanych przez czynniki zakaźne oraz środowiskowe. Prof. E. Łukaszewicz w kilku wystąpieniach omówiła swoje doświadczenia dotyczące lęgów, jakości nasienia oraz metod pobrania nasienia od głuszców. Dr S. Nowaczewski omówił temperaturę skorup jaj i wyniki wylęgowości kur mięsnych w zależności od umiejscowienia jaj w komorze lęgowej.


W sesji żywieniowej dominowały rodzime źródła białka
•  •  •
Sesji dotyczącej żywienia drobiu przewodniczyli dr hab. K. Ognik oraz dr hab. Witold Szczurek. Na wstępie Robert Chachaj z Lohmann Animal Helth – platynowego sponsora sympozjum – miał możliwość zaprezentowania swojej firmy jako wiodącego partnera w produkcji zwierzęcej. Sesja prawie w całości poświęcona była alternatywnym źródłom białka w paszach pochodzących z rodzimych upraw. Dr S. Kaczmarek wykazał, że wzrost intensywności rozdrobnienia nasion rzepaku wpływa pozytywnie na jego wykorzystanie przez kurczęta rzeźne, jednakże poddanie takich mieszanek procesowi granulacji wydaje się być korzystniejsze. Próbował także przekonać uczestników sympozjum, że 20% udział nasion łubinów oraz grochu w mieszankach dla kur niosek może być zaakceptowany jako substytut śruty sojowej. P. Konieczka omówił doświadczenie mające rozstrzygnąć czy krajowe źródła białka roślinnego oraz probiotyku mają wpływ na odchów i aktywność mikroflory przewodu pokarmowego u kurcząt. Z kolei zespół z Katedry Drobiarstwa UWM w Olsztynie (A. Drażbo, J. Naczmański, J. Jankowski) przedstawił pracę dotyczącą wpływu łubinu wąskolistnego na wskaźniki jakości jaj i wskazał we wnioskach, że dodatek do mieszanek nasion tej rośliny korzystnie wpływa na jakość skorupy jaj, przy jednoczesnym pogorszeniu wskaźników jakości białka. Wyższy 20% udział łubinu w diecie zwiększa intensywność barwy żółtka jaj i wpływa na poprawę profilu kwasów tłuszczowych tłuszczu w żółtkach jaj. Kolejna praca olsztyńskiej Katedry Drobiarstwa (M. Przywitowski, D. Mikulski, K. Krawczyk, M. Mikulska, E. Sosnowska, J. Jankowski) dotyczyła zastępowania poekstrakcyjnej śruty sojowej nasionami bobiku w dietach dla indyków rzeźnych. We wnioskach zawarli stwierdzenie, że zastosowanie 30% nasion bobiku zamiast soi nie pogorszyło wyników odchowu indyków i nie wpłynęło negatywnie na wartość rzeźną, skład chemiczny i właściwości fizykochemiczne mięsa tych ptaków. W tejże katedrze badano również zastosowanie nasion grochu odmiany biało- i kolorowokwitnącej w dietach dla indyków. Obie odmiany mogą być użyte jako zamiennik śruty sojowej w ilości 30% bez ujemnego wpływu na wyniki odchowu, wartość rzeźną i właściwości fizykochemiczne mięsa, ale odmiana kolorowa spowodowała pogorszenie zużycia paszy.


Użytkowanie, środowisko i profilaktyka weterynaryjna
•  •  •
Podczas sesji dotyczącej użytkowania, środowiska i profilaktyki weterynaryjnej mieli możliwość zaprezentowania się – sponsorzy sympozjum WPSA – Biomin, Zoetis, Rettenmaier.
    Instytut Zootechniki PIB w Balicach w składzie I. Skomorucha, E. Sosnówka-Czajka, E. Herbut opublikowali pracę na temat kształtowania się dobrostanu kur niosek Lohmann Brown w trzech różnych systemach odchowu – klatkowym, ściółkowych i wolnowybiegowym. W 22., 32 i 56 tyg. odchowu przeprowadzano pomiar tonicznego bezruchu oraz badano krew i oznaczano poziom kortykosteronu, wykonano rozmazy krwi oraz określono stosunek heterofili do limfocytów. Stwierdzono, że najmniej korzystnym systemem odchowu dla kur Lohmann Brown jest utrzymywanie w zmodyfikowanych klatkach. Ci sami naukowcy rozważali także kształtowanie się dobrostanu i behawioru ras zachowawczych w chowie ekologicznym. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzili, że najwyższy poziom dobrostanu w chowie ekologicznym obserwowano w przypadku kur rasy Sussex, które charakteryzowały się najkrótszym okresem znieruchomienia tonicznego oraz najcichszą wokalizacją i najmniejszą agresywnością.
    Zakład Drobiarstwa z UP w Poznaniu oraz Vet-Lab z Brudzewa (S. Nowaczewski, S. Janiszewski) zaprezentowali pracę dotyczącą wpływu zastosowania papieru paszowego o różnej barwie na wskaźniki odchowu kurcząt brojlerów do 7. dnia życia. We wnioskach zawarli, że na tym etapie badań nie można jeszcze jednoznacznie stwierdzić czy kolor papieru na wpływ na wyniki produkcyjne do 7 dnia życia ptaków, ale uważają że należy kontynuować badania z uwzględnieniem także obsady kurcząt i ich genotypu.
    Podczas tej sesji podejmowano także takie tematy jak: zagrożenia różycą gęsi, zastosowanie Enterococcus faecium w zasiedlaniu mikroflory przewodu pokarmowego oraz jego wpływ na odporność. Ciekawą pracę przedstawił PIW w Puławach (G. Tomczyk, O. Kursa, A. Sawicka, Z. Minta) dotyczącą występowania Mycoplasma gallisepticum w stadach rezerw genetycznych kur. Stwierdzili oni, że status zdrowotny tych stad jest zadowalający, więc powinno się brać pod uwagę te geny w uwalnianiu stad od MG w produkcji towarowej.


Jakość produktów drobiarskich – kapłonowanie moda na produkty tradycyjne
•  •  •
W sesji dotyczącej jakości produktów drobiarskich dużo uwagi poświęcono zagadnieniom związanym z kapłonami. Katedra Towaroznawstwa Ogólnego i Doświadczalnictwa UWM w Olsztynie (M. Zawacka, D. Murawska, D. Michalik) oceniła wartość rzeźną, umięśnienie i otłuszczenie tuszek pozyskanych od kapłonów ras Zielononóżka kuropatwiana i Rhode Island Red. Tematem kapłonowania zajmował się także UP w Lublinie, IZ-PIB w Balicach, UTP w Bydgoszczy. Zabieg kapłonowania kogutów rasy Rhode Island Red wpłynął korzystnie na zwiększenie masy ciała, poprawę umięśnienia tuszki oraz jakość mięsa. Wraz z wiekiem kogutów i kapłonów RIR pH mięśni nie zmienia się, nie stwierdza się również różnic w wysyceniu barwą żółtą i czerwoną mięśni piersiowych i nóg od 16 tyg. odchowu pomiędzy kogutami i kapłonami. Zabieg kapłonowania wpływa istotnie na skład chemiczny mięśni piersiowych – mięśnie kapłonów mają więcej tłuszczu w porównaniu z kogutami.
    UTP w Bydgoszczy oraz Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy (G. Elminowska-Wenda, J. Bugacka, A. Sobolewska, M. Paruszewska-Achtel) zastanawiał się nad przyczyną występowania w ostatnich latach w mięśniach piersiowych kurcząt brojlerów tzw. białych włókien. Materiał doświadczalny stanowiły tuszki 39. dniowych kurcząt brojlerów. Analiza wyników wykazała, że zmiany histopatologiczne w mięśniu piersiowym wynikają prawdopodobnie z przerostu włókien mięśniowych i tempa, w jakim ptaki te osiągają masę ubojową.
    Z kolei B. Szymczyk i W. Szczurek z IZ-PIB wykazali, że dodatek oleju z pestek granatu dla kurcząt rzeźnych jest efektywną metodą wzbogacania mięsa drobiowego w izomery CLA, przy zachowaniu właściwych cech jakościowych. M. Puchała i J. Krawczyk potwierdziły doświadczalnie, że mięso i rosół kur Barred Rock, New Hemphire i Rhode Island Red mogą być atrakcyjnym surowcem w tradycyjnej polskiej kuchni.
    Z. Sokołowicz z Katedry Produkcji Zwierzęcej i Oceny produktów Drobiarskich z UR oraz J. Krawczyk z IZ w Balicach oceniły wpływ rasy i czasu przechowywania na właściwości funkcjonalne jaj kur Rhode Island Red, Zielononóżka kuropatwiana i Żółtonóżka Kuropatwiana. Najkorzystniejszymi właściwościami funkcjonalnymi po zniesieniu oraz po 28. dniowym okresie przechowywania charakteryzowały się jaja od kur Rhode Island Red.
    Sympozja organizowane przez Polski Oddział Światowego Towarzystwa Wiedzy Drobiarskiej gromadzą w jednym miejscu przedstawicieli wszystkich naukowych ośrodków drobiarskich w kraju, gdzie zarówno na forum jak i w kuluarach można wymienić swoje poglądy, nawiązać obiecujące relacje zawodowe, ale także miło spędzić czas z przyjaciółmi z branży. Organizatorzy WPSA ciągle liczą na liczniejszy udział praktyków, firm obsługujących sektor drobiowy, który w naszym kraju stanowi ogromną siłę.

Katarzyna Markowska