Strefa Indyk

Indyk Polski 53 (4/2015)

Piotr Lisiecki

 

Nasza Redakcja zawsze szczególnie kibicuje polskim inwestycjom. Dlaczego? Bo sami jesteśmy polską firmą rodzinną. Z przyjemnością przyjąłem więc zaproszenie na wielkie święto polskiego biznesu – Otwarcie nowej Wytwórni Pasz Golpasz SA 4 września 2015 w Podkonicach Dużych (niedaleko Rawy Mazowieckiej).

Preparaty eubiotyczne w żywieniu zwierząt

Anita Zaworska, Małgorzata Kasprowicz-Potocka, Andrzej Frankiewicz

Katedra Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

 

 

Rynek dodatków paszowych jest jednym z najszybciej rozwijających się aktualnie rynków w branży rolnej. Największą grupę dodatków paszowych stanowią aminokwasy (ok. 33%), na drugiej pozycji plasują się witaminy i antybiotyki (po ok. 14%), a następnie dodatki mineralne (10%). Dodatki z grupy probiotyków i prebiotyków stanowią zaledwie ok. 3% rynku. Jednakże z roku na rok obserwowane jest coraz większe zainteresowanie, zarówno przez przemysłu paszowego jak i naukowców. Jest to efektem wzmożonego nacisku na ochronę zdrowia konsumentów. W celu ograniczenia rozprzestrzeniania się patogenów chorobotwórczych, takich jak: Salmonella, Campylobacter, Escherichia coli czy Enteroccocus przez długie lata wykorzystywano antybiotykowe stymulatory wzrostu (ASW). Antybiotyki, stosowane przez szereg lat jako stymulatory wzrostu, przyczyniły się w stopniu znaczącym do poprawy efektów ekonomicznych w produkcji świń. Jednocześnie niewłaściwe stosowanie oraz nadużywanie antybiotyków w medycynie weterynaryjnej przyczyniło się do pojawienia oraz rozprzestrzenienia na bardzo szeroką skalę antybiotykoopornych drobnoustrojów dysponujących coraz sprawniejszymi mechanizmami oporności.

Agnieszka Wilczek - Jagiełło

 

Martwicze zapalenie jelit (NE – necrotic enteritis) to choroba będąca przyczyną strat w chowie indyków, ale również innych gatunków drobiu, w tym kurcząt brojlerów. Choroba wywoływana jest przez bakterie Clostridium perfringens, które fizjologicznie są mieszkańcami przewodu pokarmowego ptaków. Wciąż jednak nie dysponujemy pełną odpowiedzią na pytanie : co sprawia, że Clostridium perfringens zaczyna nagle prowadzić do występowania zmian chorobowych w jelitach?

Biobezpieczeństwo w produkcji drobiarskiej

Oliwia Duszyńska-Stolarska

Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy

 

W  produkcji zwierzęcej wydajność to jeden z najistotniejszych aspektów decydujących o opłacalności hodowli. Głównym czynnikiem ograniczającym produkcję jest oddziaływanie chorób. Pomimo dostępu nowoczesnych technologii stanowią one nieodłączny element hodowli. Rozwój przemysłu drobiarskiego stworzył konieczność powstania dziedziny pozwalającej zapobiegać lub ograniczać występowanie chorób. Program biobezpieczeństwa pozwala na niwelowanie tych ograniczeń.

Bakterie przyjazne dla  indyków

Prof. dr hab. Stanisław Wężyk

Dr inż. Ryszard Gilewski

AVICONS

 

Na słowo „bakteria”, wielu z nas odczuwa lekki dreszcz i budzi się w nim obawa przed zakażeniem nieznaną chorobą. Zawsze boimy się nieznanego. Tymczasem w śród bakterii, z których część jest chorobotwórcza, są także przyjazne dla naszych organizmów , zwierząt oraz i dla indyków. 

 

Piotr Lisiecki

 

Nim na dobre zaczęła się jesień Aviagen Turkeys zaprosił naszą Redakcję do Iławy na konferencję: „25 lat współpracy z polskim rynkiem”. Dosłowne tłumaczenie nie do końca oddaje zamysł organizatora, więc pozwoliłem sobie zmodyfikować tytuł artykułu, co Czytelnik z pewnością wybaczy – licentia poetica.

Iława, a osobliwie Grand Hotel Tiffi, urasta ostatnimi czasy rangi do światowej stolicy hodowli indyka, gdyż wszystkich uroczystości organizowanych w tym miejscu przez firmy z naszej branży wprost trudno wymienić.

Mariusz Pietras, Tadeusz Barowicz

Instytut Zootechniki PIB w Krakowie

 

                Od 2006 roku w UE obowiązuje zakaz stosowania mączek zwierzęcych w żywieniu zwierząt. W znaczący sposób ograniczył on źródło wartościowego białka do produkcji pasz dla zwierząt. Zakaz ten spowodował intensywny wzrost zapotrzebowania na materiały paszowe wysokobiałkowe, pochodzenia roślinnego. 70% materiałów wysokobiałkowych wykorzystywanych do produkcji mieszanek paszowych to śruta sojowa, dziś większość z niej jest zmodyfikowana genetycznie (GMO). Pozostałe pasze wysokobiałkowe to: śruta rzepakowa i makuch rzepakowy, śruty słonecznikowa i arachidowa, nasiona roślin strączkowych, drożdże oraz mączki rybne. Zmiany w ustawodawstwie paszowym w Polsce wymuszają poszukiwanie alternatywnych dla śruty sojowej materiałów paszowych. Czy w obecnych uwarunkowaniach jest to możliwe?

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.