Archiwum
Problemy i perspektywy szczepień
Zdzisław Gliński; Lublin
Od czasów pierwszych szczepień przeciwko ospie prawdziwej u ludzi przeprowadzonych przez Jennera w 1749 r., który wykorzystał materiał pobrany z owrzodzeń występujących na rękach dojarek zakażonych wirusem ospy krowiej do szczepienia przeciwko „czarnej ospie” i opracowania przez Ludwika Pasteura szczepionek przeciwko wąglikowi owiec i wściekliźnie u ludzi, człowiek może wpływać na układ immunologiczny, który odpowiada za odporność organizmu. Celem tej ingerencji jest zmiana reaktywności układu immunologicznego, bądź w kierunku nabycia lub zwiększenia istniejącej odporności (immunostymulacja) względnie jej osłabienia (immunosupresja).
