Od 1 września 2015 roku firma Alltech przeanalizowała w Stanach Zjednoczonych 16 próbek DDGS na obecność 37 mikotoksny. Wykorzystała do tego specjalny program Alltech 37+ mikotoksyn. Średnia próbka zawierała 6,31 mikotoksyn z trichotecenów typu B. Znajdowały się one w 94 % próbek. Fumonizyny były obecne w 81% próbek.
Trichoteceny grupy B rosły na zbożach od żniw, a ich zawartość została skoncentrowana podczas produkcji DDGS. Z biegiem czasu te mikotoksyny mogą mieć znaczący wpływ na spożycie paszy, przyrost masy ciała, zdrowie jelit, odpowiedź immunologiczną oraz wykorzystanie paszy.
Alltech przestrzega także producentów drobiu i trzody chlewnej, aby byli czujni w czasie magazynowania ziarna kukurydzy. Dalsza analiza wykazała, że od zbiorów zbóż ryzyko obecności mikotoksyn w kukurydzy wzrosło z niskiego do umiarkowanego podczas przechowywania.
Przeanalizowano także 132 próbek ziarna kukurydzy. Naukowcy odkryli, że średnio w jednej próbce było 3,24 mikotoksny, przy czym fumonizyny były obecne w 77 %, trichoteceny B w 62 % próbek, a toksyna F-2 u 55%.
Spośród trzech mikotoksyn obecnych w próbkach ziarna kukurydzy, poziomy trichotecenów typu B, mogą nawet przy niskich dawkach powodować u zwierząt monogastrycznych obniżenie wykorzystania paszy. Jednym ze sposobów niwelowania złego wpływu mikotoksyn na zwierzęta jest rozcieńczanie surowców o podwyższonej zawartości mikotoksny materiałami paszowymi pozbawionymi metabolitów grzybów. Jednak najlepszym wskaźnikiem obecności mikotoksyn w paszy jest zawsze samo zwierzę.
Za: WattAgnet.com