Hodowca Drobiu, Indyk Polski, Hodowca Bydła i Hodowca Trzody Chlewnej – czasopisma branży hodowlanej

Plonowanie trwałych użytków zielonych w Polsce – potencjał, zróżnicowanie i wyzwania

Drukuj

Znaczenie trwałych użytków zielonych w rolnictwie zrównoważonym

Trwałe użytki zielone (TUZ) pełnią istotną rolę w produkcji pasz objętościowych, a jednocześnie są kluczowym elementem rolnictwa zrównoważonego. Łąki i pastwiska nie tylko dostarczają wartościowej, ekonomicznie korzystnej paszy, ale również:

  • ograniczają emisję gazów cieplarnianych,
  • poprawiają bilans wodny,
  • chronią glebę przed erozją,
  • wspierają bioróżnorodność ekosystemów rolnych.

Użytki zielone w Europie i Polsce – jak wypadamy na tle innych?

W skali UE trwałe użytki zielone stanowią ponad 30% użytków rolnych. W Polsce ten udział wynosi 21,9%, co plasuje nas poniżej unijnej średniej. Największy udział TUZ notuje się w województwach: podlaskim (31,8%), warmińsko-mazurskim (28,8%) i podkarpackim (25,7%), a najniższy w kujawsko-pomorskim (11,1%) i opolskim (14,0%).

Obsada bydła na 100 ha użytków rolnych w Polsce wynosi 45,5 sztuki – nieco poniżej średniej unijnej (46,0). Dla porównania: Holandia notuje aż 207,9 szt., Belgia – 168,2, a Irlandia – 150,7.

plonowanie

Warunki siedliskowe i rozmieszczenie TUZ

Rozmieszczenie TUZ w Polsce jest silnie uzależnione od warunków siedliskowych, głównie poziomu wód gruntowych i uwilgotnienia gleb. Najwięcej TUZ znajduje się:

  • w dolinach rzecznych i pradolinach,
  • w rejonach górskich, gdzie obfite opady sprzyjają rozwojowi traw.

Suchsze siedliska, zwłaszcza w środkowej Polsce, charakteryzują się niższym potencjałem plonotwórczym.

Produkcyjność TUZ – dane z 2023 roku

W roku 2023 z trwałych łąk uzyskano średnio 58,8 dt siana z 1 ha, a z pastwisk trwałych – 39,1 dt/ha. Choć są to wyniki zadowalające, nadal pozostajemy w tyle za regionami UE o najwyższej produktywności, np. Irlandią, Francją czy Holandią (plony ok. 100 dt/ha zielonki).

Pastwiska, szczególnie te bez nawodnienia lub na glebach lekkich, dają niższe plony. Na drugim biegunie znajdują się łąki na siedliskach wilgotnych – zwłaszcza z dominacją kostrzewy łąkowej i tymotki łąkowej, które gwarantują wysoką wartość pokarmową.

Znaczenie TUZ w produkcji zwierzęcej

Łąki i pastwiska są podstawowym źródłem pasz objętościowych w gospodarstwach nastawionych na produkcję mleka i wołowiny. Zielonka pastwiskowa:

  • może pokrywać do 70% rocznych potrzeb pokarmowych krów mlecznych,
  • obniża koszty żywienia – jednostka pokarmowa z pastwiska jest znacznie tańsza niż z upraw polowych.

Dobrej jakości TUZ są zatem kluczowe dla opłacalności produkcji zwierzęcej, a także jej zrównoważonego charakteru.

Wydajność mleczna i mięsna – wpływ jakości TUZ

Dane z 2022 roku pokazują, że Polska osiąga średnią wydajność mleczną 7465 kg od 1 krowy, czyli nieco poniżej unijnej średniej (7653 kg). Z kolei uzysk mięsa od jednej sztuki bydła wynosi u nas 302 kg, co plasuje nas powyżej średniej UE (288 kg).

Efektywne wykorzystanie TUZ może więc bezpośrednio wpłynąć na poprawę tych wyników.

Bariery plonowania i możliwe usprawnienia

Do głównych przyczyn ograniczonej wydajności TUZ należą:

  • niedostateczne nawodnienie i nieuregulowane stosunki wodne,
  • niski poziom nawożenia (średnio 121,9 kg NPK/ha – znacznie mniej w regionach wschodnich),
  • nieracjonalne użytkowanie łąk i pastwisk,
  • straty jakości w trakcie konserwacji pasz (np. błędy przy zakiszaniu).

Co robić, by poprawić plonowanie TUZ?

Kluczowe działania to:

  • nawadnianie i utrzymanie wysokiego poziomu wód gruntowych w okresie wegetacyjnym,
  • optymalizacja nawożenia mineralnego i organicznego,
  • dobór odpowiednich gatunków traw i roślin motylkowych,
  • odpowiedni sposób użytkowania (rotacyjne wypasanie, właściwe terminy koszenia),
  • minimalizacja strat podczas zbioru i przechowywania pasz.

Podsumowanie

Trwałe użytki zielone to nie tylko fundament żywienia zwierząt, ale też ważny element polityki klimatycznej i ekologicznej. Mimo istotnego potencjału produkcyjnego, wiele TUZ w Polsce nie jest odpowiednio wykorzystywanych. Zwiększenie ich produktywności wymaga zintegrowanych działań: od poprawy gospodarki wodnej i nawożenia, po edukację hodowców w zakresie efektywnego użytkowania łąk i pastwisk.

Zarówno dla rentowności gospodarstw, jak i dobrostanu zwierząt – inwestycje w trwałe użytki zielone to inwestycje, które się opłacają.

 

okl HB 2025 05

Więcej na ten temat przeczytasz w magazynie
Hodowca Bydła 5/2025

Kup ten numer
Kup prenumeratę