Strefa Bydło

Zasady produkcji kiszonek z traw i roślin motylkowatych

Barbara Wróbel; ITP-PIB w Falentach

 

Kiszenie jest metodą konserwacji pasz objętościowych opartą na procesie kierowanego zakwaszania masy roślinnej kwasem mlekowym, produkowanym w procesie fermentacji wywołanym przez bakterie znajdujące się stale w zakiszanym surowcu. Powstający kwas mlekowy zapobiega psuciu się kiszonki i umożliwia jej przechowywanie bez dostępu powietrza. Hamuje on rozwój innych bakterii, grzybów i enzymów roślinnych wywołujących rozpad białka lub produkujących niepożądane substancje. Główną zaletą konserwacji runi łąkowej poprzez jej zakiszanie jest uniezależnienie zbioru od przebiegu warunków pogodowych (możliwość przygotowania kiszonek zarówno przy dobrych jak i umiarkowanych warunkach pogodowych) oraz możliwość całkowitej mechanizacji procesu sporządzania i skarmiania sianokiszonek. Podczas zakiszania występują małe straty składników odżywczych zarówno przy zbiorze jak i przechowywaniu, szczególnie dotyczy to roślin bobowatych (motylkowatych). Konserwacja zielonek poprzez ich zakiszanie zapewnia stabilne i jednorodne żywienie w ciągu całego roku. Mikroflora epifityczna - W procesie fermentacji następuje aktywny rozwój mikroorganizmów znajdujących się na powierzchni zakiszanej biomasy. Są to bakterie fermentacji mlekowej beztlenowe laseczki przetrwalnikujące z rodzaju Clostridium i tlenowe z rodzaju Bacillus, pałeczki grupy coli (Escherichia coli), grzyby (drożdże i pleśnie). Mają one różne wymagania co do podłoża, temperatury i obecności tlenu (tab. 1) W początkowej fazie kiszenia razem z bakteriami kwasu mlekowego mogą rozwijać się bakterie kwasu octowego z grupy Enterobakterii i bakterie z grupy Coli. Produkują one oprócz kwasu octowego i etanolu także dwutlenek węgla. Najbardziej jednak niebezpieczne dla rozwoju bakterii kwasu mlekowego są bakterie kwasu masłowego z grupy Clostridium. Wytwarzają one kwas masłowy z cukru roślinnego lub z kwasu mlekowego. Działalność ta jest bardzo szkodliwa, gdyż rozkład kwasu mlekowego do kwasu masłowego i innych produktów powoduje podwyższenie pH kiszonki do 5,0-5,5. Powstają również ogromne straty w wartości energetycznej paszy. Kwas masłowy może być przyczyną zaburzeń metabolicznych zwierząt, ma nieprzyjemny zapach oraz nadaje paszy gorzki smak. Największą rolę w procesie zakiszania odgrywają jednak bakterie kwasu mlekowego. Ich liczebność nie przekracza na ogół 1% mikroflory egzystującej na częściach wegetatywnych roślin.

 

 

Pozostało 90% tekstu

 

Artykuł został opublikowany w Hodowcy Bydła 6-7/2022. Kup to e-wydanie (12,00 zł) TUTAJ.

Czas realizacji zamówienia: do 2 dni roboczych

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.