Archiwum

Oliwia Duszyńska-Stolarska; Politechnika Bydgoska

Choroby układu oddechowego nadal stanowią istotny problem w produkcji drobiarskiej. Ptaki posiadają bardzo efektywnie działający układ oddechowy, co wiąże się z jego skomplikowaną budową. Układ ten wykazuje wysoką wrażliwość na choroby. Sytuacji nie ułatwia produkcja intensywna, będąca nośnikiem licznych patogenów wywołujących choroby. Straty ekonomiczne związane z chorobami układu oddechowego sprawiają, iż należy poszukiwać skutecznych rozwiązań w leczeniu, ale przede wszystkim w działaniach prewencyjnych. Choroba zakaźnego zapalenia oskrzeli została opisana w latach 30 w USA. W latach 50-tych ustalono, że czynnikiem wywołującym chorobę jest wirus, który wpływał również na spadek wyników produkcyjnych kur (niższa produkcja jaj, jakości skorupy oraz spadek wylęgowości). Wraz z rozwojem technik diagnostycznych, zwłaszcza w obszarze biologii molekularnej, udało się określić, iż wirus posiada liczne serotypy będące odmianą krążącego wirusa. Nieustannie obserwuje się wzrost pogłowia wraz z coraz nowocześniejszymi metodami chowu. Gatunki podlegają ciągłej pracy hodowlanej mającej na celu zwiększyć ich produktywność. Postęp również można zaobserwować w działaniach profilaktycznych w postaci szczepień. Niestety, genom wirusa ulega nieustannym spontanicznym mutacjom wynikających z braku zdolności naprawczych enzymów wirusowego RNA. Mechanizm ten poważnie ogranicza jego powtarzalność, a tym samym zwiększa jego niestabilność. Mnogość powstałych wersji zdecydowanie ogranicza możliwości skutecznej profilaktyki. Genom wirusa zbudowany jest z pojedynczej nici RNA. Większość genomu zarezerwowane jest dla informacji o enzymie odpowiedzialnym za namnażanie go w komórce gospodarza.

Pozostało 90% tekstu

Artykuł został opublikowany w Hodowcy Drobiu 2/2022. Kup to e-wydanie (12,00 zł) TUTAJ.

Czas realizacji zamówienia: do 2 dni roboczych