Strefa Trzoda

Błędy żywieniowe w chowie świń

Eugeniusz R. Grela; Instytut Żywienia Zwierząt i Bromatologii, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

 

Żywienie jest jednym z głównych czynników środowiskowych, istotnie wpływającym na zdrowie i efektywną produkcję trzody chlewnej. Racjonalne żywienie polega na dostarczeniu zwierzętom wszystkich niezbędnych składników pokarmowych w ilościach odpowiadających ich zapotrzebowaniu (bytowemu i produkcyjnemu), we właściwych proporcjach poszczególnych składników oraz odpowiednio przyrządzonych i udostępnionych. W żywieniu każdej kategorii wiekowej i fizjologicznej świń należy dążyć do optymalizacji poziomu i dostępności: energii, białka i aminokwasów, tłuszczu i kwasów tłuszczowych, włókna pokarmowego, składników mineralnych i witamin. Do tego celu służą, m.in. stosowne zalecenia żywienia zwierząt, często określane jako normy żywieniowe, a ich ostatnie wydanie dla świń ukazało się w 2020 roku pod redakcją E. R. Greli i J. Skomiała (Ryc. 1). Świnia należy do zwierząt monogastrycznych, a więc istotne jest dostarczenie im wartościowej, dobrze zbilansowanej paszy, którą zwierzęta przetworzą na mięso i tłuszcz (tuczniki), siarę i mleko (lochy karmiące) czy też na liczne i zdrowe mioty (zwierzęta reprodukcyjne). O wartościowej i bezpiecznej paszy (mieszance, dawce) decyduje wiele czynników jak materiały paszowe (ziarno zbóż, nasiona bobowatych, śruty poekstrakcyjne, produkty pochodzenia zwierzęcego i inne), zawartość w nich składników pokarmowych (białko, cukry, tłuszcze, minerały) oraz czynników przeciw odżywczych (taniny, inhibitory proteaz, alkaloidy, lektyny, glukozynolany i inne), higiena pasz (zanieczyszczenia fizyczne, chemiczne i biologiczne, w tym mikotoksyny) i higiena żywienia (Ryc. 2). Ważną rolę pełnią także dodatki paszowe: probiotyki, synbiotyki, eubiotyki, fitobiotyki, kwasy organiczne i enzymy (rozkładające fityniany czy węglowodany NSP). Wymienione czynniki decydują o wartości biologicznej i odżywczej paszy, czyli to co zwierzę otrzyma do koryta. Dalej mamy do czynienia ze zwierzęciem, czyli przetworzeniem zadanej im paszy. W tej kwestii rozważyć więc należy rasy i linie zwierząt (znaczący import prosiąt i loszek o wysokiej mięsności), cechujących się wysokimi wymaganiami żywieniowymi oraz zagwarantowanie zwierzętom odpowiedniego poziomu dobrostanu przy jednoczesnej dbałości o ochronę środowiska (minimalizacja biogenów wydalanych z kałem i moczem).

 

 

Pozostało 90% tekstu

 

Artykuł został opublikowany w Hodowcy Trzody Chlewnej 3-4/2022. Kup to e-wydanie (15,00 zł) TUTAJ.

Czas realizacji zamówienia: do 2 dni roboczych

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.