Leszek Majchrzak; Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Kukurydza jest rośliną późnego siewu o niewielkich wymaganiach glebowych uprawiana w szerokich rzędach. Uprawa gleby pod jej wysiew ma na celu stworzenie dobrych warunków termicznych i wilgotnościowych do wykonania precyzyjnego siewu oraz dobrych wschodów i początkowego rozwoju siewek. Przedplon i stanowiskoDobór stanowiska pod uprawę kukurydzy uzależniony jest żyzności gleby. W praktyce najczęściej wysiewa się ją po roślinach zbożowych. Na glebach słabszych najczęściej uprawiana jest po roślinach okopowych oraz roślinach bobowatych (drobno i grubonasiennych) lub też po mieszankach motylkowych z trawami. Trudniejsza może być uprawa kukurydzy na glebach ciężkich, zwięźlejszych i trudno ogrzewających się. Z kolei wartość kukurydzy jako rośliny przedplonowej w dużej mierze uzależniona jest od skuteczności zwalczania w niej chwastów oraz zagospodarowania lub rozdrobnienia resztek pożniwnych. Kukurydza jest rośliną, która dość dobrze znosi uprawę po sobie. Jednak zbyt długotrwała uprawa w monokulturze może doprowadzić do jednostronnego wykorzystania składników pokarmowych, kompensacji chwastów jednoliściennych oraz zwiększonego porażenia kolb przez głownię kukurydzy, a w konsekwencji obniżenia plonowania tej rośliny. Uprawa roli - Wykonywane zabiegi uprawowe mają na celu stworzenie korzystnych warunków powietrzno wodnych oraz przyspieszenie ogrzewania gleby na wiosnę. Najczęściej po zbiorze przedplonu powinno się zagospodarować resztki pożniwne wykorzystując do tego agregat uprawowy. W przypadku uprawy kukurydzy w monokulturze po jej zbiorze pozostaje wysokie ściernisko, a przy uprawie na ziarno słoma, która cięta jest najczęściej na drobne kawałki podczas zbioru przy pomocy narzędzi, będących na wyposażeniu adapterów obrywających kolby.
