Strefa Bydło

Hodowca Bydła 2/2015

W numerze:

  1. Renowacja trwałych użytków zielonych - ważny czynnik wpływający na ich produktywność Kazimierz Grabowski
  2. Przemienne użytki zielone Iwona Radkowska, Adam Radkowski
  3. Rośliny motylkowate wieloletnie w uprawie i żywieniu bydła Ewa Stamirowska-Krzaczek, Paweł Krzaczek
  4. Minimalizowanie zagrożeń w okresie wypasu bydła Maciej Adamski, Rachela Formella
  5. Jak przygotować glebę pod zasiew kukurydzy? Kazimierz Grabowski
  6. Jaką odmianę kukurydzy najlepiej wybrać do uprawy na kiszonkę? Witold Skrzypczak, Hubert Waligóra
  7. Kulinarne mięso wołowe - czynniki wpływające na jego jakość Stanisław Wajda, Ewa Burczyk
  8. Preparaty mlekozastępcze dla cieląt, cz.2 Adam Mirowski
  9. Żywienie cieląt w okresie pojenia mlekiem Krzysztof Bilik
  10. Skład mleka a żywienie i choroby metaboliczne Józef Krzyżewski
  11. Nowe zasady przyznawania płatności bezpośrednich w latach 2015-2010 Ewa Stamirowska-Krzaczek, Paweł Krzaczek
  12. Rolnictwo konwencjonalne, integrowane oraz ekologiczne z perspektywy konsumenta Grażyna Cichosz, Stanisław K. Wiąckowski

 

Kup prenumeratę, w prezencie otrzymasz segregator i Album "Znane i mniej znane rasy bydła"- 90 zł  TUTAJ

Rolnictwo konwencjonalne, integrowane oraz ekologiczne z perspektywy konsumenta

Grażyna Cichosz*, Stanisław K. Wiąckowski
* UWM Olsztyn


Od dawna na całym świecie prowadzi się badania nad efektywnością różnych form rolnictwa, które może zapewnić pokrycie rosnących potrzeb w zakresie wyżywienia ludzkości z równoczesnym zwróceniem uwagi na bezpieczeństwo środowiska przyrodniczego oraz konsumentów.

Skład mleka a żywienie i choroby metaboliczne

Józef Krzyżewski; Instytut Genetyki i Hodowli Zwierząt Polskiej Akademii Nauk w Jastrzębcu


Niedobory pokarmowe u krów są zjawiskiem powszechnym, występującym nie tylko w zdecydowanej większości stad w Polsce, ale także i na świecie. Wielkość tych niedoborów jest wprost proporcjonalna do zmniejszonej ilości produkowanego mleka. Ponadto wpływa niekorzystnie na zawartość w nim składników, głównie białka i tłuszczu. Niedoborowe żywienie przyczynia się także do skrócenia okresu życia krów i występowania groźnych chorób metabolicznych.

Żywienie cieląt w okresie pojenia mlekiem

Krzysztof Bilik; Instytut Zootechniki PIB, Dział Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa


Odchów zdrowych i prawidłowo rozwiniętych cieląt decyduje o efektywności hodowli i użytkowania bydła. W pierwszych miesiącach życia cielęcia następuje bowiem intensywny wzrost tkanek i narządów, rozwijają się przedżołądki oraz kształtuje się odporność organizmu decydująca o przystosowaniu zwierzęcia do środowiska.

Jaką odmianę kukurydzy najlepiej wybrać do uprawy na kiszonkę?

Witold Skrzypczak, Hubert Waligóra; Katedra Agronomii, UP Poznań


Duży wybór odmian, wielokierunkowe wykorzystanie kukurydzy

    Zawarte w tytule pytanie z pozoru wydaje się proste i nie powinniśmy mieć problemów ze wskazaniem odpowiednich odmian kukurydzy do uprawy w różnych rejonach naszego kraju. Jednak mając do wyboru tak dużą paletę odmian można niekiedy podjąć błędne decyzje już na samym początku, zanim jeszcze nie wyjedziemy na pole. Według danych w Krajowym Rejestrze w 2014 roku było wpisane 155 odmian kukurydzy o różnych kierunkach użytkowania. Tymi kierunkami są: paszowy (kiszonka z całych roślin, ziarno, CCM) oraz przemysłowy, gdzie zagospodarowujemy kukurydzę w przemyśle młynarskim, krochmalniczym i energetycznym. Ze względu na dużą ilość firm hodowlanych i tym samym ich presję na chęć zdobycia jak największego rynku, w sprzedaży materiału siewnego każdego roku kilkadziesiąt odmian zostaje wykreślonych, jak i również wpisanych do Rejestru Odmian. W ostatnich trzech latach firmy hodowlane średnio rejestrowały po ok. 15 nowych odmian, z czego około 30% były to odmiany szczególnie preferowane na kiszonkę.

Rośliny motylkowate wieloletnie w uprawie i żywieniu bydła

Ewa Stamirowska-Krzaczek¹, Paweł Krzaczek²
¹Instytut Nauk Rolniczych, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
²Katedra Energetyki i Środków Transportu, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie


Wśród pasz gospodarskich przeznaczonych dla bydła duże znaczenie mają zielonki, których produkcja musi być ściśle dopasowana do konkretnych potrzeb oraz istniejącej obsady zwierząt.

Renowacja trwałych użytków zielonych - ważny czynnik wpływający na ich produktywność

Kazimierz Grabowski; Katedra Łąkarstwa i Urządzania Terenów Zieleni, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie


Łąki i pastwiska stanowią swoistą kategorię użytków rolnych, a zwłaszcza ich formy naturalne, cechują odrębności siedliskowe, szczególnie w zakresie warunków glebowych, termiki oraz stosunków wodnych.

Iwona Radkowska, Adam Radkowski

Uniwersytet Rolniczy w Krakowie

 

Przemienne użytki zielone to uprawy jedno- lub wielogatunkowe traw lub ich mieszanek z roślinami motylkowatymi, wprowadzane na pewien okres do płodozmianów polowych. W gospodarstwach utrzymujących przeżuwacze, posiadających zbyt małą powierzchnię trwałych użytków zielonych, użytki przemienne wykorzystywane są jako dodatkowe źródło paszy. Pozwala to na uzyskanie wysokich plonów zielonki w ciągu sezonu letniego, a także na pozyskanie surowca do produkcji pasz konserwowanych. Ponadto użytki te w zrównoważonym systemie gospodarowania są bardzo ważnym elementem zmianowania, ograniczają wymywanie składników mineralnych z gleby oraz zapobiegają erozji gleby.

Maciej Adamski, Rachela Formella

UP Wrocław

 

Utrzymanie pastwiskowe bydła wiąże się z dużą ilością zalet: powoduje poprawę przemiany materii, zwiększa odporność na choroby, przyczynia się do lepszego rozwoju młodych zwierząt, stymuluje rozwój narządów rozrodczych, zwiększa zdolność rozrodczą, długość okresu użytkowania i wydajność. Wpływa pozytywnie na łatwość wycieleń oraz zmniejsza koszty utrzymania.

W Polskich warunkach sezon pastwiskowy trwa około 215 dni, najczęściej od końca marca do października. By w pełni wykorzystać ten czas należy dobrze się do niego przygotować i mieć świadomość, że pastwisko wiąże się nie tylko z licznymi zaletami, ale również dużą ilością zagrożeń.

Preparaty mlekozastępcze dla cieląt  - Część 2

Adam Mirowski

Częstochowa

 

Żywienie cieląt ma kluczowy wpływ na ich wzrost i rozwój. Oddziałuje również na późniejsze etapy życia. Co ważne, ma duże znaczenie w aspekcie opłacalności produkcji mleka i żywca wołowego. W odchowie cieląt mleko pełne często zastępuje się tańszymi preparatami mlekozastępczymi.

Postępowanie takie jest uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, stwarza bowiem możliwość obniżenia kosztów. W tej części artykułu przedstawiono zagadnienia związane ze składnikami mineralnymi, witaminami i innymi substancjami zawartymi w preparatach mlekozastępczych dla cieląt. Ponadto zwrócono uwagę na praktyczne aspekty stosowania tych pasz.

Składnikami preparatów mlekozastępczych, które mają zasadnicze znaczenie dla prawidłowego wzrostu i rozwoju organizmu, są składniki mineralne i witaminy. Preparaty mlekozastępcze przebadane laboratoryjnie zawierały 60-105 g popiołu surowego w 1 kg. Generalnie stanowią one dobre źródło składników mineralnych, w tym przede wszystkim podstawowych makroelementów. Stężenia witamin często jednak znacznie przekraczają zalecane wartości. W przypadku witaminy A aż od trzech do ponad ośmiu razy. Stężenia witaminy E są często przekraczane 2-3-krotnie (Top Agrar Polska, 2014). Nadmierna podaż witaminy A może modulować metabolizm witaminy E, która jest jednym z najważniejszych antyoksydantów pokarmowych (Ametaj i wsp., 2000). Cielęta intensywnie żywione i szybko rosnące mogą mieć zwiększone zapotrzebowanie na witaminę E. Stwierdza się u nich bowiem niższe stężenie α-tokoferolu we krwi, co może wynikać z nasilonego zużywania tej witaminy (Nonnecke i wsp., 2010).

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.