Izabela Nieciecka, Dorota Witkowska; Koło Naukowe Pasjonatów Higieny i Dobrostanu Zwierząt, Katedra Higieny Zwierząt i Środowiska, UWM w Olsztynie
Nadmierny stres, znaczny spadek pobierania paszy, szerzenie się chorób wśród zwierząt, to tylko niektóre skutki idące w parze z obecnością much na fermach trzody chlewnej, które negatywnie wpływają na opłacalność chowu i hodowli tych zwierząt. Dlatego też z roku na rok hodowcy trzody chlewnej coraz bardziej starają się redukować ich populację.
Krzysztof Karpiesiuk; Katedra Hodowli Trzody Chlewnej, Wydział Bioinżynierii Zwierząt UWM w Olsztynie
Jednym z najważniejszych zagadnień w chowie i w hodowli trzody chlewnej jest rozród. Celem utrzymania loch jest uzyskanie od nich jak najliczniejszego, zdrowego, dobrze odchowanego potomstwa. Od produkcyjności tej grupy stada zależy w znaczącej mierze ilość i jakość wyprodukowanego żywca wieprzowego, a w konsekwencji produktów poubojowych. Użytkowość rozrodczą loch charakteryzuje wiele cech: płodność, plenność, mleczność, wiek w dniu pierwszego pokrycia lub oproszenia, długość międzymiotu, częstotliwość oproszeń, liczba prosiąt uzyskana w okresie 1 roku, długość użytkowania lochy i jej produkcyjność życiowa. Część z nich jest brana pod uwagę w obowiązującej dokumentacji. Zarządzanie rozrodem wymaga dużej wiedzy popartej doświadczeniem, gdyż popełniane błędy mogą przyczynić się do powstawania dużych strat w produkcji prosiąt i wzroście kosztów ponoszonych na lochę i stado.
Katarzyna Piotrowska; PAN Olsztyn
W okresie upałów letnich wysokie temperatury powodują zaburzenia w procesie termoregulacji u świń. Wzrost temperatury w chlewni może wywoływać stan hipertermii, określany jako zjawisko stresu cieplnego. Stres cieplny powoduje u zwierząt pobudzenie nerwowe, zaburzenia stanu ogólnego: zwiększenie częstości oddechów, podwyższenie ciśnienia krwi, wzrost ciepłoty ciała oraz hiperglikemię. Prowadzi ponadto do spadku produkcyjności oraz zaburzeń rozrodczości zwierząt, a w skrajnych przypadkach do upadków zwierząt.
Anita Zaworska, Małgorzata Kasprowicz-Potocka; Katedra Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej, Wydział Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
W Polsce jak i w Europie w ostatnich latach zaobserwowano istotny wzrost zainteresowania uprawą rodzimych pasz wysokobiałkowych, w tym przede wszystkim roślin bobowatych. Wynika to z wprowadzonych dopłat do uprawy tych roślin, znacznego podniesienia cen PŚS oraz możliwości wprowadzenia zakazu na import roślin genetycznie modyfikowanych (styczeń 2017), co mogłoby się przyczynić do załamania na rynku białkowym.
Marcin Różewicz; Instytut Bioinżynierii i Hodowli Zwierząt, UPH Siedlce
Jako główny komponent białkowy pasz, stosowany w żywieniu zarówno drobiu, jak i trzody chlewnej w intensywnej produkcji, wykorzystuje się powszechnie poekstrakcyjną śrutę sojową. Jest ona prawie w całości importowana do naszego kraju od czołowych dostawców tego surowca, tj. Stanów Zjednoczonych oraz Argentyny. W tych państwach areał upraw soi stanowi znaczący udział w skali światowej.
Dorota Bugnacka; Katedra Hodowli Trzody Chlewnej, UWM Olsztyn
Prawidłowe żywienie lochy jest warunkiem niezbędnym do osiągnięcia wysokiej produkcyjności zwierzęcia oraz jego długoletniego użytkowania. Żywienie prawidłowe, to żywienie zbilansowane oraz zgodne z zapotrzebowaniem pokarmowym lochy. Głównym czynnikiem decydującym o zapotrzebowaniu pokarmowym lochy jest jej aktualny stan fizjologiczny, czyli faza cyklu rozpłodowego – ciąża, laktacja lub jałowienie (inaczej okres zasuszenia).
Strona 2 z 2
Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.
