Strefa Bydło

Hodowca Bydła 11/2016

Temperament w hodowli bydła mlecznego i mięsnego

Wojciech Neja

Zakład Hodowli Bydła, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy

 

Bydło mleczne utrzymywane jest w warunkach daleko odbiegających od naturalnych. W krajach Europejskich, większość roku krowy mleczne przebywają w budynkach i pozostają w całkowitej zależności od człowieka. Ekonomia i dobrostan to dwa nierozerwalne elementy towarzyszące produkcji zwierzęcej. Wciąż dąży się do poprawy jakości życia zwierząt gospodarskich, jednak w hodowlach wielkoprzemysłowych stanowi to duży problem. Im bardziej intensywna hodowla, tym silniej spada dobrostan, a maksymalizacja produkcji jest odwrotnie proporcjonalna do jakości życia zwierząt.

Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.

Okres odpajania siarą - Krytyczne punkty

Maciej Adamski, Bartosz Kłos

UP Wrocław

 

Zdrowe i prawidłowo rozwijające się cielęta to cel każdego hodowcy. Błędy i zaniedbania popełnione w okresie odchowu negatywnie wpływają na przyszłe użytkowanie zwierząt, jak również produkcyjność stada. Odchów cieląt składa się z kilku etapów, z czego najważniejszym jest okres pojenia siarą. Budowa łożyska krowy uniemożliwia przechodzenia przez nie ciał odpornościowych. Dlatego cielęta rodzą się bez odporności biernej. Immunoglobuliny zwierzęta otrzymują wraz z siarą. Zatem jej pobranie stanowi dla nowonarodzonego cielęcia zarówno pokarm, jak również czynnik budujący barierę dla czynników infekcyjnych.

Siara zawiera ponad 250 związków chemicznych biologicznie czynnych oraz liczne substancje bakteriostatyczne. Ponadto posiada więcej białka (głównie w postaci immunoglobulin), tłuszczu, niektórych witamin (szczególnie witaminy A) i składników mineralnych niż mleko pełne. Istotną rolę odgrywa tłuszcz, którego spożycie pobudza przewód pokarmowy oseska do wydalenia pierwszego kału płodowego (smółki). Również niższy niż w mleku poziom laktozy, chroni cielę przed biegunkami będącymi skutkiem nadmiernego spożycia cukru.

                Liczne badania wykazały, że zarówno czas podania, jak i ilość wypitej siary mają istotny wpływ na proces przyswajania przeciwciał przez noworodki. Cielęta posiadają zdolność ich wchłaniania do 24-36 godzin po urodzeniu. Jednak wraz z upływem czasu poziom absorpcji immunoglobulin drastycznie spada, mając swój szczyt zaledwie kilka godzin po urodzeniu. Dlatego tak ważne jest, aby jak najszybciej po wycieleniu (najpóźniej do 2 godzin) podać pierwszą porcję siary. Jej ilość powinna stanowić 5% masy cielęcia, czyli około 1-2,5 litra. Natomiast kolejną dawkę należy podać do 6 godzin, w takiej samej ilości jak poprzednio. Zalecenia te odnoszą się do cieląt żywotnych i wykazujących odruch ssania. Jednakże zdarzają się przypadki, w których z zwierzęta nie są w stanie pobrać samodzielnie siary. Należy wtedy podać 2-4 l siary z użyciem sondy, zachowując jednocześnie maksymalną ostrożność podczas tego zabiegu. Częstotliwość odpajania takich cieląt jest analogiczna, jak w przypadku zwierząt witalnych. W ciągu pierwszej doby życia cielę powinno otrzymać siarę 3-4 razy (nawet 5-6 razy), natomiast w kolejnych dniach 2-3- krotnie. Na jednorazowe odpojenie powinno przypadać 2-2,5 litra kolostrum.

Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.

Selekcja genomowa w polskich oborach

Dawid Sobociński

 

Nowością w polskich oborach jest selekcja genomowa.

Na czym ona polega, co możemy zyskać?

Wpływ poubojowych przemian biochemicznych na kruchość mięsa wołowego

Anna Wilkanowska

Uniwersytet w Molise (Włochy)

 

W ocenie konsumenckiej jakość mięsa określają m.in.: zawartość tłuszczu, barwa, zapach oraz konsystencja, jednak większość konsumentów uważa kruchość za najważniejszą cechę jakościową. Kruchość mięsa kulinarnego uznaje się za najbardziej ceniony i pożądany skutek poubojowej autolizy. Cecha ta zależy od frakcji tkanki mięśniowej, tj. od białek łącznotkankowych, w tym od ilości i form kalogenu, a także kompleksu aktomiozynowego.

Podczas dojrzewania mięsa wzrasta jego kruchość oraz wykształcają się pożądane cechy smakowitości. Siła cięcia mięsa, która jest miernikiem kruchości, jest ściśle skorelowana z gęstością i średnicą włókien mięśniowych. Kruchość jest kontrolowana przez mechanizmy biochemiczne i fizykochemiczne, zachodzące głównie pośmiertnie w strukturach miofibrylarnych tkanki mięśniowej. W przebiegu endogennych zmian zachodzących po uboju można wyróżnić trzy fazy:

             pre rigor mortis – przed stężeniem pośmiertnym;

             rigor mortis – stężenie pośmiertne;

             post rigor mortis – po stężeniu pośmiertnym.

Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.

Poprawiamy rozród krów mlecznych

Karol Kotowski

 

Przyczyn powodujących zaburzenia w rozrodzie jest dużo, a tylko wyjątkowo pojedynczy czynnik może stanowić rolę przyczynową. Stąd wyeliminowanie przyczyn niepłodności wymaga zastosowania niekiedy skomplikowanych metod rozpoznawczych.

Uważa się, że wszystkie czynniki środowiskowe wywierające wpływ na płodność zwierząt, dają się bardzo ogólnikowo określić trzema słowami: żywienie, utrzymanie i pielęgnacja. Specjaliści z zakresu rozrodu dodają, że przy tym stale należy mieć na uwadze, iż gleba, roślina i zwierzę stanowią nierozerwalną jedność biologiczną, i tylko pod tym kątem można rozpatrywać zagadnienia płodności. Wielu z nich uważa, że oprócz wymienionych czynników dodać należy błędy organizacyjne w prowadzeniu rozrodu, a zwłaszcza błędy krycia lub sztucznego unasieniania. Ogólnie można przyjąć, że 80-85% przyczyn niepłodności spowodowane jest błędami środowiska, a zaledwie 15-20% jest natury genetycznej. Czynniki środowiskowe wiążą się ściśle z negatywnymi skłonnościami dziedzicznymi do płodności i najczęściej uzewnętrzniają się dopiero przy błędach tych pierwszych. Z doniesień literaturowych wynika, że w Polsce z powodu zaburzeń w rozrodzie brakuje się najwięcej krów. Brakowanie z przyczyn niepłodności wynosi 35-40%, zapaleń wymion 30-35%, schorzeń racic 25-30%, a z innych powodów 10%. Nic więc dziwnego, że niepłodność bydła uważana jest za jedną z najważniejszych przyczyn wywierających jednocześnie negatywny wpływ na reprodukcję stada i wydajność mleczną krów. Wydłużenie cyklu reprodukcyjnego powyżej 365 dni związane jest z dużymi stratami ekonomicznymi.

Uwaga na nadmiar białka w dawce

Z piśmiennictwa wynika, że najwięcej zagrożeń decydujących o płodności samicy pojawia się w okresie okołoporodowym, który obejmuje u bydła mlecznego ostatnią tercję cielności, poród i pierwsze kilka tygodni po wycieleniu. Wśród nich na pierwszym miejscu wymienia się błędy żywienia, a następnie nieprawidłowe utrzymanie i pielęgnację. Na przykład żywienie krów w okresie okołoporodowym ma bardzo ważny wpływ na ich płodność. Badania wykazały, że wysoka zawartość białka ogólnego w diecie prowadzi do wzrostu poziomu mocznika w surowicy oraz innych płynach i układach organizmu, a także w drogach rodnych. Zmiana środowiska macicy może być przyczyną niskiego efektu pierwszego unasieniania krów żywionych z udziałem nadmiaru białka.

Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.

Monitoring wycieleń sposobem na poprawę efektywności produkcji

Agnieszka Wilczek-Jagiełło

Lublin

 

Okres wycieleń jest stresujący zarówno dla samic cielnych, jak również dla samych hodowców. Często zdarza się bowiem, że skomplikowany przebieg porodu może skutkować upadkiem zarówno cielęcia, jak również krowy. Ze względu na możliwe powikłania występujące bezpośrednio po porodzie (np. wypadnięcie macicy), ważne jest również obserwowanie krów w okresie kilku godzin po wycieleniu.

Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.

Mieszanki i koncentraty paszowe dla krów mlecznych

Krzysztof Bilik

Instytut Zootechniki-PIB, Dział Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa

 

W chowie bydła mlecznego powinno się dążyć do osiągnięcia wysokiej i stabilnej wydajności mlecznej krów, przy jednoczesnym zachowaniu ich dobrej zdrowotności i płodności oraz optymalnej zawartości tłuszczu i białka w mleku. Poza odpowiednimi warunkami utrzymania, wymaga to stosowania nowoczesnych systemów żywienia krów mlecznych, zapewniających możliwie pełne pokrycie ich zapotrzebowania energetycznego, białkowego i witaminowo-mineralnego w poszczególnych stadiach cyklu produkcyjnego. Można to uzyskać poprzez stosowanie zbilansowanych dawek pokarmowych, złożonych z pasz objętościowych wysokiej jakości oraz odpowiedniego, w zależności od wydajności mlecznej krowy, dodatku paszy treściwej, uzupełniającej dawkę w niezbędne składniki pokarmowe, wynikające z zapotrzebowania krowy.

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.