XXXIV Międzynarodowe Sympozjum Drobiarskie PB WPSA „Nauka Praktyce – Praktyka Nauce” w tym roku odbyło się w sercu wschodniej Polski, w Lublinie. W otoczeniu urokliwych uliczek i zabytkowych kamienic, tegoroczny gospodarz – Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie – gościł rekordową liczbę uczestników. Ponad 300 specjalistów z branży drobiarskiej miało okazję spotkać się, by wymienić cenne spostrzeżenia i doświadczenia.
Pierwszy dzień pełen dobrej energii
XXXIV Międzynarodowe Sympozjum Drobiarskie PB WPSA „Nauka Praktyce – Praktyka Nauce” odbyło się w dniach 16-18 września 2024 r. Jego organizatorami byli: Komitet Konferencyjny WPSA z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie oraz Polski Oddział Światowego Stowarzyszenia Wiedzy Drobiarskiej. Nowością w tym roku było zorganizowanie pierwszego dnia sympozjum Panelu Dyskusyjnego z udziałem przedstawicieli hodowców drobiu, ekspertów branżowych oraz wybitnych polskich naukowców. Producenci drobiu w tym dniu uczestniczyli bezpłatnie. Część ta odbyła się w Centrum Kongresowym w murach Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.
Polski Oddział Światowego Stowarzyszenia Wiedzy Drobiarskiej (PB WPSA) to organizacja, której celem jest promowanie rozwoju wiedzy w zakresie drobiarstwa zarówno w Polsce, jak i na arenie międzynarodowej oraz łączenie ze sobą osiągnięć nauki i wdrażanie ich do szerokiej praktyki. Organizuje sympozja naukowe i angażuje się w edukację i wsparcie młodych naukowców. Stowarzyszenie aktywnie współpracuje z instytucjami naukowymi i przemysłem drobiarskim, aby przekładać osiągnięcia naukowe na praktykę i wspierać zrównoważony rozwój sektora drobiarskiego.
Sympozjum otworzyły wystąpienia Przewodniczącej Komitetu Konferencyjnego, prof. dr hab. Katarzyny Ognik, Prorektora ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą, prof. dra hab. Bartosza Sołowieja oraz Prezydenta WPSA, prof. dra hab. Krzysztofa Kozłowskiego. Wykład inauguracyjny wygłosiła dr hab. Dagmara Stępień-Pyśniak, prof. UP w Lublinie, na temat innowacyjnej organizacji produkcji i technologii lęgów piskląt indyczych. Badania wdrożeniowe z wykorzystaniem oprogramowania Eagle Trax™ przeprowadzono w Zakładzie Wylęgu Drobiu Skwierzyna, porównując tradycyjne i nowoczesne technologie. Nowe rozwiązania znacząco poprawiły wylęgowość, jakość piskląt oraz warunki inkubacji. Wyniki badań wykazały wyraźną poprawę jakości piskląt, w tym wzrost wylęgowości do 87,7%, a także mniejszą liczbę słabych i kalekich piskląt (1,2%) oraz niższe poziomy stresu i markerów oksydacyjnych. Nowa technologia poprawiła również masę ciała piskląt i zmniejszyła śmiertelność, co przełożyło się na lepszą ekonomię produkcji.
W dalszej części konferencji zostały wygłoszone wykłady plenarne. Pierwszy prof. dra hab. Piotra Szeleszczuka dotyczył aktualnych wyzwań zdrowotnych polskiej produkcji drobiarskiej. Profesor wyznaczył wyzwania jakie stoją przed polską produkcją mięsa drobiowego. Produkt musi być bezpieczny dla zdrowia konsumenta, o wysokiej jakości i tani. Ponieważ już w ub.r. Polska stała się trzecim eksporterem drobiu na świecie i wysyła poza granice już 60% produkcji, musi liczyć się z możliwością wystąpienia różnych zagrożeń związanych ze środowiskiem, zdrowiem ptaków i geopolitycznych. Wśród zagrożeń prof. Szeleszczuk wymienił cenę i jakość paszy w kontekście wprowadzenia zakazu stosowania pasz GMO w żywieniu zwierząt w Polsce oraz choroby zaraźliwe i produkcyjne. Uważa, że nie radzimy sobie z chorobami produkcyjnymi, a więc kolibakteriozą, martwicowym zapaleniem jelit i kokcydiozą i podsunął jedno z narzędzi, jakim jest zwiększenie bioasekuracji, tak aby przesunąć ciężar z ilości wyprodukowanego mięsa na stronę bezpieczeństwa biologicznego. Poprzez system szybkiego ostrzegania UE o zagrożeniach – RASFF – cały świat widzi, że Polska jest odpowiedzialna za zakażenia Salmonellą czy Campylobacter. Innym dużym wyzwaniem w produkcji drobiarskiej w Polsce jest zużycie antybiotyków, i jak twierdzi profesor, trzeba poważnie zająć się innymi rozwiązaniami chroniącymi drób przed drobnoustrojami. W podsumowaniu prof. Szeleszczuk zaakcentował, że Polska postrzegana jest jako kraj o taniej produkcji drobiarskiej, bardzo konkurencyjnej, ale który jednocześnie generuje wielooporne drobnoustroje.
W kolejnej części konferencji prof. Birger Svihus z Norwegian University of Life Sciences omówił zagadnienia związane z mikro- i makrostrukturą peletu w żywieniu brojlerów oraz jej wpływ na koszt paszy. Następnie dr Adam Sacranie przedstawił wykład o możliwościach odblokowywana potencjału brojlerów poprzez odżywianie. Prof. Jürgen Zentek z Freie Universität w Berlinie zaprezentował wykład o optymalizacji zdrowia jelit kurcząt i zarządzaniu mikrobiotą jelitową.
Interesująca była prezentacja Grzegorza Spójnika z firmy Bioanalitic Polska, który mówił o technologii identyfikacji płci piskląt w jajach kur niosek – In Ovo/Sciex. Ponieważ dla społeczeństwa Europy nie do przyjęcia staje się likwidacja wyklutych kogutków nieśnych linii drobiu, w najbliższej przyszłości nieuniknione będzie wprowadzenie technologii, która pozwoli na identyfikację płci już na pierwszym etapie inkubacji. Płeć można zidentyfikować najwcześniej w 9-11 dniu inkubacji. System, który przedstawił Grzegorz Spójnik polega na pobraniu niewielkiego materiału ze środka jaja, a następnie zasklepienie naruszonej skorupki. System ten jest w stanie przeanalizować 4800 jaj na godzinę i jest skuteczny w 98%. Odrzucone przez system jaja podlegają wysuszeniu i wykorzystywane są do produkcji karmy dla zwierząt domowych – wszystko to odbywa się w higienicznych warunkach. Technologia ta pozwala także zmniejszyć ślad węglowy, a także przyczynia się do wzrostu produktywności.
Nowi Honorowi Członkowie Polskiego Oddziału WPSA prof. Antoni Brodacki, dr hab. Henryk Malec, dr Ryszard Gilewski, prof. Jan Jankowski z przewodniczącą Komitetu Organizacyjnego prof. Katarzyną Ognik oraz Prezydentem WPSA Krzysztofem Kozłowskim
Swoje 20 minut miał także Grzegorz Kozieja na przedstawienie punktu widzenia BNP Paribas na możliwość dalszego zwiększenia eksportu polskich produktów drobiarskich. Prelegent wskazał także na potencjalne skutki Europejskiego Zielonego Ładu dla polskiego drobiarstwa. Jakie mamy jeszcze możliwości eksportowe? Wg BNP Paribas najbardziej pesymistyczny scenariusz zakłada w najbliższych latach wzrost eksportu o kolejne 0,8%, a w wariancie optymistycznym jest to +1,3%. Niezwykle ważne jest przykładanie dużej uwagi do zmniejszenia śladu węglowego. Część wykładów plenarnych zakończyła prof. dr hab. Małgorzata Kwiecień z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, która wskazała na możliwości wykorzystania różnych gatunków i odmian zbóż w żywieniu drobiu oraz kruszonki o różnych gradacjach.
Między poszczególnymi sesjami organizatorzy zapewnili uczestnikom nie lada atrakcję – koncert zespołu Never Give UP (Nigdy się nie poddawaj), w skład którego wchodzą pracownicy i przyjaciele Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Na wokalu wystąpiła przewodnicząca Komitetu Konferencyjnego XXXIV Międzynarodowego Sympozjum Drobiarskiego PB WPSA prof. dr hab. Katarzyna Ognik, a na drugim wokalu zobaczyliśmy Prorektora ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą UP w Lublinie prof. dr. hab. Bartosza Sołowieja. Profesjonalizm zespołu oraz wrażenia artystyczne były tak przejmujące, że uczestnicy sympozjum przeżyli coś w rodzaju antycznego katharsis.
Zatańcz ze mną jeszcze raz... - słowa piosenki Edyty Bartosiewicz śpiewanej przez p. Kasię Ognik wywoływały ciarki na plecach
Zespół Never Give UP. Na wokalu Katarzyna Ognik i Bartosz Sołowiej
Wyzwania jakie stoją przed polskim drobiarstwem
Na wieczornej sesji pierwszego dnia sympozjum odbyło się Forum Dyskusyjne pt. „Aktualne trendy i wyzwania w polskiej i europejskiej produkcji drobiarskiej”. W panelu uczestniczyli prof. dr hab. Barbara Biesiada-Drzazga z Uniwersytetu w Siedlcach, prof. dr hab. Krzysztof Kozłowski, Prezes Polskiego Oddziału PB WPSA oraz Dariusz Goszczyński, Prezes Zarządu Krajowej Rady Drobiarstwa – Izby Gospodarczej.
Podczas dyskusji poruszono temat nowej mody na żywność typu superfood, która jest bez glutenu, laktozy i cukrów, ale wzbogacona o substancje prozdrowotne. Prezes Goszczyński zwrócił uwagę na ograniczenia nałożone przez UE dotyczące śladu węglowego oraz wyzwania związane z wyżywieniem rosnącej populacji świata. Podkreślił również problemy związane z grypą ptaków i ograniczeniami w handlu z krajami, które nie chcą wprowadzić regionalizacji.
Prezes KRD-IG ocenił, że w ciągu najbliższych 10-15 lat wzrost zapotrzebowania na żywność wyniesie 5%, a w Afryce nawet 15%. Wskazał na szanse dla krajowych producentów drobiu, ale także na konkurencję ze strony Brazylii i Ukrainy. Zwrócił uwagę na konieczność zabezpieczenia stad przed grypą oraz bakteriami Salmonella, a także na zagrożenia wynikające z założeń Europejskiego Zielonego Ładu.
Podczas panelu dyskutowano również o ekologizacji produkcji drobiarskiej, zmianie wirusa AI z sezonowego na endemiczny oraz metodach poprawy wizerunku polskiego drobiarstwa. Ekspert z KRD-IG wyjaśnił, że świat jeszcze nie akceptuje szczepień przeciwko grypie ptaków, mimo że niektóre kraje, jak Francja, wdrożyły takie programy. Niestety, dostawy kaczek z Francji są blokowane z powodu braku możliwości rozróżnienia szczepu terenowego od szczepionkowego.
Kolejnym zagrożeniem dla branży drobiarskiej są rekomendacje EFFSA dotyczące zagęszczenia produkcji. Nowe zapisy przewidują wielkość 11 kg/m² obsady, co jest nie do przyjęcia. Zgoda na te założenia spowodowałaby konieczność importu drobiu z USA, Brazylii czy Ukrainy. Podczas ostatniego walnego zgromadzenia organizacji AVEC podnoszono kwestię zagrożenia utraty przez UE samowystarczalności w produkcji żywności.
Moderatorzy Forum dyskusyjnego prof. Barbara Biesiada-Drzazga, prof. Krzysztof Kozłowski i Dariusz Goszczyński
W trakcie panelu dyskusyjnego poruszono również temat podnoszenia wymagań względem norm produkcji żywności w krajach UE, ale bez analogicznych wymagań dla dostawców z zewnątrz. Zwrócono uwagę na konieczność prowadzenia produkcji w sposób zrównoważony, uwzględniając aspekty dobrostanu, środowiskowe i ekonomiczne. Podkreślono również potrzebę kampanii społecznych promujących polski drób jako produkt pozyskany z przyjaznych metod chowu.
Robert Chachaj, prezes firmy Feedstar, zwrócił uwagę na nowe rozporządzenie UE dotyczące wylesiania, które wejdzie w życie w styczniu 2025 r. Nowe przepisy mają na celu ograniczenie importu produktów przyczyniających się do wylesiania i degradacji lasów. Firmy będą musiały wdrożyć systemy „należytej staranności”, aby zagwarantować, że ich produkty nie przyczyniają się do niszczenia lasów. Prezes Feedstar wskazał na ryzyko wzrostu cen soi, która jest kluczowym składnikiem paszy dla zwierząt.
Rozstrzygnięcie Konkursu Młodych badaczy im. Jerzego Będkowskiego. Nagrody w postaci płatnego stażu wręcza Sławomir Marek w imieniu sponsora firmy Tasomix. Drugim sponsorem tego konkursu była firma Gołębie Trójmiejskie
Nowi Honorowi Członkowie
Po panelu dyskusyjnym odbyła się uroczystość nadania godności Honorowego Członka Polskiego Oddziału WPSA prof. dr. hab. Antoniemu Brodackiemu, dr. hab. Henrykowi Malcowi, dr. Ryszardowi Gilewskiemu oraz prof. dr. hab. Janowi Jankowskiemu. Wszyscy wyróżnieni, dzięki swoim zasługom dla nauki i branży drobiarskiej, a także wkładowi w rozwój drobiarstwa w Polsce, znacząco przyczynili się do umacniania pozycji Polskiego Oddziału Światowego Stowarzyszenia Wiedzy Drobiarskiej. Laudacje na ich cześć, tradycyjnie wygłaszane przez bliskich współpracowników i przyjaciół, były okazją do złożenia wyrazów szacunku, gratulacji i podziękowań. Uroczystość była pełna wzruszeń.
Wkład nauki w rozwój drobiarstwa
Kolejne dni sympozjum 17. i 18. września odbyły się z Hotelu Ibis Styles obok Starego miasta. Drugiego dnia, tuż po śniadaniu, uczestników rozbudził wykład plenarny prof. dr. hab. Zbigniewa Dobrzańskiego, który omówił, w swoim tylko wyjątkowym stylu, nazwiska drobiarskie w Polsce i na świecie. Profesor dotarł do wiedzy, że prawie 1 mln osób w Polsce nosi nazwiska pochodzące od 41 nazw gatunków ptaków. Autor dokonał analizy ilościowej i jakościowej nazwisk polskich pochodzących od nazw drobiarskich. Wybadał, że najwięcej nazwisk pochodzi od kury i koguta, a najmniej od indyka, gołębia, kuropatwy, dropia i pawia. Profesor stwierdził, że najwięcej polskich nazwisk drobiarskich jest w USA i Europie Zachodniej, a zdecydowanie mniej w Brazylii, Argentynie i Australii.
Tradycją sympozjów WPSA jest przeprowadzanie Konkursu Młodych Badaczy im. Jerzego Będkowskiego, podczas którego młodzi adepci nauki mają okazję zaprezentować wyniki badań, w których brali udział, oraz zdobyć pierwsze doświadczenia w prowadzeniu prezentacji przed szanownym gronem specjalistów branżowych i wybitnych naukowców z różnych ośrodków naukowych w kraju i za granicą. Warto dodać, że konkurs odbywa się w języku angielskim.
Konkurs im. Andrzeja Farugi na najlepszą pracę dyplomową z zakresu drobiarstwa
I nagroda – mgr Muhammad Rumman Aslam za pracę „The effect of various dietary fat inclusion to broiler chicken diets on the growth performance and selected organ measurements”. Praca wykonana pod kierunkiem dr hab. Bartosza Kierończyka w Katedrze Żywienia Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.
II nagroda – mgr Kinga Rokicka za pracę „Analiza wylęgowości i przyczyn zamieralności zarodków w jajach dwużółtkowych na przykładzie kur mięsnych Ross – 308”. Praca wykonana pod kierunkiem dr Kamila Drabika w Katedrze Biologicznych Podstaw Produkcji Zwierzęcej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.
III nagroda – mgr Dawid Kucio za pracę „Analiza jakości i przydatności technologicznej jaj dwużółtkowych w porównaniu z jajami o prawidłowej budowie”. Praca wykonana pod kierunkiem dr Kamila Drabika w Katedrze Biologicznych Podstaw Produkcji Zwierzęcej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.
Konkurs im. Jerzego Będkowskiego
I nagroda – Katarzyna Woś z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie za prezentację doniesienia pt. „The effect of using dried Hermetia illucens larvae in the diet of young turkeys on the integrity of the intestinal barrier”.
II nagroda – Marianna Wacko z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie za prezentację doniesienia pt. „Redox status of turkeys infected with avian pathogenic Escherichia coli”.
III nagroda – Dominika Szkopek z Instytutu Fizjologii i Żywienia Zwierząt im. Jana Kielanowskiego, Polskiej Akademii Nauk w Jabłonnej za prezentację doniesienia pt. „Association between peroxisome proliferator-activated receptors, cannabidiol and gut response in broiler chickens under immune stress induced by various challenge conditions”.
Żywieniowe innowacje
W sesji naukowej „Żywienie drobiu” zaprezentowano kilkanaście wykładów oraz posterów. Pierwszym prelegentem części żywieniowej był Alberto Vinãdo Martinez reprezentujący platynowego partnera tegorocznej konferencji WPSA, firmę Lucta. Alberto wygłosił wykład nt. bioaktywnych składników oliwek w żywieniu drobiu. Oliwki i ich produkty uboczne zawierają liczne bioaktywne związki, takie jak triterpeny (kwas maslinowy i oleanolowy) oraz polifenole (HT, oleuropeina). Badania, głównie związane z regionem Morza Śródziemnego, wykazały, że bioaktywne substancje oliwek posiadają szereg właściwości biologicznych, w tym działania antyoksydacyjne, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i ochronne na wątrobę oraz przeciwpasożytnicze. W żywieniu drobiu bioaktywne związki pochodzące z oliwek mogą być stosowane jako naturalne dodatki paszowe, które wspierają wydajność produkcyjną, masę ciała i funkcje obronne, a także poprawiają integralność jelit. Zastosowanie produktów ubocznych z oliwek w żywieniu drobiu stanowi cenne źródło bioaktywnych związków. Są one innowacyjnym, efektywnym rozwiązaniem, które jednocześnie wspiera zrównoważoną gospodarkę i poprawia efekty ekonomiczne oraz ekologiczne. Badania wykazały, że bioaktywne związki oliwek, mogą poprawiać zdrowie i odporność drobiu.
Dr Stanisław Budnik Novus Europe N.V. omówił strategię łagodzenia antyżywieniowych inhibitorów trypsyny obecnych w paszach sojowych. Zastosowanie egzogennej proteazy w dietach dla drobiu może przyczynić się do poprawy jakości pasz sojowych, co ma istotne znaczenie dla efektywności produkcji drobiarskiej. Przedstawił wyniki doświadczenia mającego na celu ocenę skuteczności egzogennej proteazy w dietach dla kurcząt brojlerów zawierających różne poziomy inhibitora trypsyny. Doświadczenie potwierdziło, że enzymatyczny dodatek paszowy skutecznie degraduje inhibitory trypsyny (TI) w śrucie sojowej. Dzięki temu poprawia jakość paszy, eliminując potencjalne ryzyko związane z obecnością TI. Produkt ten jest cennym narzędziem wspierającym zdrowie oraz dobrostan ptaków, jednocześnie redukując straty finansowe wynikające z możliwej obecności TI w śrucie sojowej. Dodatkowo enzym zmniejsza ilość niestrawionych białek i aminokwasów w składnikach paszowych, co prowadzi do obniżenia kosztów żywienia.
W kolejnej części konferencji WPSA, Robert Chachaj, prezes Feedstar Sp. z o.o., firmy będącej złotym partnerem wydarzenia, przedstawił korzyści wynikające z zastosowania fermentowanych pasz na bazie rzepaku lub soi w żywieniu zwierząt. Chachaj podkreślił, że fermentowane pasze powstały w odpowiedzi na zapotrzebowanie na pasze wysokostrawne. Zastosowanie fermentowanej śruty sojowej lub rzepakowej w żywieniu drobiu poprawia odporność oraz rozwój pożytecznej mikrobioty jelitowej. W trakcie wieloletnich prac badawczych w Skandynawii opracowano unikatowy na skalę globalną proces bakteryjnej obróbki poekstrakcyjnych śrut białkowych. Uzyskane w ten sposób surowce cechują się parametrami pozwalającymi na wprowadzenie do receptur, także dla młodych zwierząt, znacznych ilości poekstrakcyjnych składników białkowych (śruta sojowa oraz rzepakowa).
Badania dowiodły, że proces fermentacji mlekowej zwiększa zawartość białka surowego w przetwarzanych śrutach poekstrakcyjnych. Uzyskano wyższe poziomy aminokwasów, witamin oraz przyswajalnego fosforu, a jednocześnie zmniejszono zawartość włókna surowego. Otrzymano również wyższą aktywność enzymów paszowych (proteaz), co prowadzi do rozkładu białka na łatwo przyswajalne peptydy oraz aminokwasy, takie jak lizyna, metionina oraz treonina.
Kolejnym aspektem jest działanie probiotyczne fermentowanych białek. Włączenie tych produktów do żywienia drobiu przynosi korzystne efekty w postaci poprawy parametrów produkcyjnych oraz fizjologicznych przewodu pokarmowego, co pozwala na ograniczenie stosowania antybiotyków. Badania wykazały, że zastosowanie fermentowanych śrut w paszy obniża pH przewodu pokarmowego oraz wpływa na modulację mikroflory jelitowej, hamując wzrost bakterii chorobotwórczych, takich jak Escherichia coli, Salmonella i Campylobacter. Dodatkową korzyścią jest pozytywny wpływ na histologię jelit, w tym wzrost wysokości kosmków jelitowych i pogłębienie krypt, co bezpośrednio przekłada się na poprawę efektywności produkcji drobiarskiej.
W sesji żywieniowej swoją prezentację wygłosiła także Urszula Serwa – konsultant techniczny ds. Żywienia i zdrowia zwierząt w firmie Elanco, która przedstawiła redukcję śladu węglowego z produkcji drobiu poprzez zastosowania beta-mannazy.
Pozostałe tematy tej sesji dotyczyły makuchu z ostropestu, strawności aminokwasów ziarna kukurydzy, wykorzystania lewanu w żywieniu drobiu oraz mączki z Hermetia illucens. Omawiano zagadnienia związane z dodatkiem ekstraktu z winogron i jego korzystny wpływ na masę ciała, status oksydacyjny i dobrostan. Zbadano także czy naświetlane nasiona ciecierzycy są korzystne dla produkcyjności i stanu zdrowia kurcząt brojlerów. Sprawdzano jaki procent śruty sojowej można zastąpić krajowymi źródłami białka w mieszankach dla kurcząt rzeźnych oraz czy obłuszczone częściowo nasiona rzepaku wpływają na wykorzystanie makuchu rzepakowego. Omówiono łączne zastosowanie czosnku i tymianku w paszach dla kurcząt brojlerów, a także czy zeolit wpływa na właściwości ochronne błony śluzowej jelita.
Alberto Viñado Martinez, Poultry Innovation Manager, przedstawiciel Platynowego Partnera XXXIV Międzynarodowego Sympozjum PB WPSA, firmy Lucta
Robert Chachaj (Feedstar Sp. z o.o.) – fermentowana soja i rzepak, to nie tylko poprawa strawności białka, ale także redukcja śladu węglowego
Sesje: Biologiczne podstawy hodowli i produkcji drobiarskiej; Jakość produktów drobiarskich
W sesji „Biologiczne podstawy hodowli i produkcji drobiarskiej” interesujący wykład wygłosił prof. Marcin Lis, który przedstawił nowe spojrzenie na technologię lęgów kaczek. Badania, przeprowadzone we współpracy z ZWD Wieszowa, specjalizującym się w produkcji piskląt kaczych, miały na celu ocenę możliwości podniesienia średniej wylęgowości, która w przypadku kaczek wynosi 73%, oraz zwiększenia opłacalności chowu tego drobiu.
Stwierdzono, że przechowywanie jaj kaczych w temperaturze 8-12°C pozwala na zachowanie ich wartości biologicznej przez 21, a nawet 28 dni. Mycie jaj kaczych, nawet ciepłą wodą, jeśli nie zostało przeprowadzone bezpośrednio po zniesieniu, nie podnosi wylęgowości. Znaczną poprawę uzyskano stosując dodatkową fumigację bezpośrednio przed nakładem. Niska wylęgowość wiąże się również z tym, że zarodki kacze produkują dużo ciepła i wymagają schładzania od 10. doby inkubacji. Opracowano i wdrożono automatyczny system zraszania i chłodzenia jaj bez konieczności otwierania urządzeń, co poprawiło wylęgowość piskląt z 70% do 82%. U piskląt zanotowano także niższą liczbę zakażeń pępka.
W dalszych częściach tej sesji omawiano: Czy pasza zanieczyszczona niskimi dawkami antybiotyków ma wpływ na wydajność rzeźną i skład tuszy? Jak maślan sodu wpływa na produkcję krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych i parametry histologiczne w jelicie ślepym? Czy pora roku wpływa na wylęgowość kaczek w lęgach sztucznych? Zakład Hodowli Drobiu IZ-PIB w Balicach prowadził badania nad systemem losowych kojarzeń i ich wpływem na ochronę przed wzrostem zinbredowania w stadach kur objętych programem ochrony zasobów genetycznych. Omawiano także bioaktywne działanie składników pyłku pszczelnego i oligosacharydów podawanych in ovo oraz przyczyny strat w okresie klujnikowym w lęgach gęsi.
W części dotyczącej jakości produktów drobiarskich mówiono o wpływie preparatu fitobiotycznego podawanego kurczętom w trakcie odchowu na jakość i trwałość mięsa drobiowego. O tym, czy muzyka relaksacyjna może poprawić wyniki w odchowie kurcząt brojlerów? Oraz czy olej z H. illucens może zastąpić olej sojowy i korzystnie wpłynąć na parametry sensoryczne mięsa? A także czy istnieje możliwość wydłużenia przydatności do spożycia mięsa z piersi kurcząt?
Sesja weterynaryjna
Ciekawe wyniki badań przedstawiono także w sesji weterynaryjnej. Zwrócono uwagę na wpływ infekcji Gallibacterium anatis na układ rozrodczy ptaków oraz na to, czy wczesne podanie antybiotyków lub stosowanie diety zawierającej kokcydiostatyki powoduje ich akumulację w wątrobie. Naukowcy starali się odpowiedzieć na pytanie, czy wczesne podanie antybiotyków w odchowie brojlerów wpływa na profil mikrobioty i rozwój antybiotykooporności? Rozmawiano także o wpływie wczesnego podania antybiotyków pisklętom indyczym na odporność matczyną i syntezę przeciwciał po szczepieniu.
Omówiono wpływ wybranych dodatków probiotycznych na jakość układu kostno-szkieletowego kurcząt brojlerów, wykazując, że wybrane szczepy mikroorganizmów mogą korzystnie wpływać na procesy mineralizacji kości kurcząt brojlerów. Ich stosowanie może łagodzić częstotliwość i nasilenie zaburzeń gospodarki mineralnej.
Polska stała się znaczącym światowym producentem drobiu, zaopatrującym w mięso wiele regionów Europy i świata. Równolegle z rosnącym zapotrzebowaniem na drób nastąpił rozwój badań naukowych w dziedzinie drobiarstwa. Obecnie to nie my uczymy się od najlepszych, jak efektywnie produkować mięso, ale sami staliśmy się ekspertami tej branży. Jak pokazały obrady XXXIV sympozjum drobiarskiego WPSA, badania wykonywane w krajowych ośrodkach naukowych służą praktyce, ale jednocześnie praktyka wymaga gotowych rozwiązań do wprowadzenia w warunkach fermowych. Tylko dzięki tej współpracy możliwe będzie ugruntowanie pozycji Polski jako lidera nie tylko w wydajności, ale także w zrównoważonej produkcji i bezpieczeństwie produktów drobiowych.
Dodatkowo, atmosfera i wydarzenia towarzyszące sprawiają, że już dzisiaj podejmujemy decyzję o uczestnictwie w kolejnym sympozjum PB WPSA.
Katarzyna Markowska
