Strefa Trzoda

Hodowca Trzody Chlewnej 7-8/2015

Echa XX Jubileuszowej Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Krytyczne obszary w produkcji świń”

Katarzyna Markowska

 

W dniach 2-3 czerwca 2015 roku w Puławach na terenie Państwowego Instytutu Weterynaryjnego odbyła się XX Jubileuszowa Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Krytyczne obszary w produkcji świń”. Jej organizatorem od lat jest Zakład chorób świń tegoż Instytutu, a Przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego prof. dr hab. Zygmunt Pejsak. Konferencja miała także charakter podsumowujący 20 letnią historię puławskich konferencji.

Standardowo wykonywane zabiegi chirurgiczne w chlewniach – czy można je ograniczyć?

Andrzej Bochniak i współpracownicy


Przepukliny (pępkowa, mosznowa), wnętrostwo, wypadnięcie odbytu i macicy u loch to najczęściej odnotowywane patologie w zakresie budowy anatomicznej trzody chlewnej. Postępowanie lecznicze w zakresie takich zmian jest praktycznie ograniczone tylko i wyłącznie do interwencji chirurgicznej. Działania takie generują jednak koszty dotyczące obsługi weterynaryjnej i mogą wiązać się z dużym ryzykiem niepowodzenia (możliwość powikłań i zakażeń pooperacyjnych). Powstaje jednak pytanie: czy obecność wspomnianych powyżej defektów anatomicznych to wyraz działania tzw. „ślepego losu” i przypadku, czy też obecność tych zmian jest wyrazem pewnych zaniedbań hodowlanych, których naprawa może znacząco ograniczyć liczbę interwencji chirurgicznych na fermie?

Różnice w systemie utrzymania tuczników na ruszcie i głębokiej ściółce

Robert Szulc, Instytut Technologiczno-Przyrodniczy, Oddział w Poznaniu


Podstawowymi technologiami utrzymania zwierząt jest chów na głębokiej ściółce oraz w technologii rusztowej – czyli bezściołowej. Różnice wynikające z tych dwóch odrębnych technologii mają wpływ i znaczenie na wiele prac i zabiegów oraz sam chów zwierząt.

Uprawa soi niemodyfikowanej genetycznie w Polsce i możliwości wykorzystania jej w paszach dla świń

Anita Zaworska, Katedra Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej, Wydział Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu


Polityka Unii Europejskiej zaczyna zmierzać w kierunku stopniowego ograniczania importu śruty sojowej z krajów obu Ameryk, przez co m.in. powierzchnia upraw soi w Polsce z roku na rok powiększa się. Jest to możliwe dzięki nowym odmianom, a także ociepleniu klimatu, dzięki czemu od kilku lat możliwa i opłacalna jest jej uprawa na terenie naszego kraju. Możliwość opłacalnej uprawy soi w Polsce jest szczególnie istotna, gdyż przeważająca część powierzchni soi uprawianej na świecie zajmują odmiany transgeniczne (GMO). Dzisiaj soja należy do bardzo ważnych roślin uprawianych na świecie, a obok walorów żywieniowych ma także inne zalety. Najważniejszymi jej zaletami pod kątem wykorzystania paszowego są: wysoka koncentracja białka oraz tłuszczu, dzięki czemu soja przetworzona w postać poekstrakcyjnej śruty najlepiej nadaje się do bilansowania pasz pod względem energetycznym i białkowym. W naszych warunkach klimatycznych i geograficznych mogą być uprawiane tylko odmiany soi wyhodowane lub przebadane w Polsce pod względem przydatności do uprawy.

Zaparcia u loch

Wanda Milewska,UWM w Olsztynie


Zaparcia występują najczęściej w okresie okołoporodowym u loch żywionych na sucho paszą pełnoporcjową. Pasza zalega w jelitach, których perystaltyka jest w tym okresie spowolniona z jednej strony przez nacisk wywierany przez rosnące płody, z drugiej strony przez błędy w żywieniu i utrzymaniu loch. Polegają one m.in. na stosowaniu zbyt dużej dawki mieszanki pełnoporcjowej, zbyt wysokiej koncentracji białka w paszy, zbyt małej koncentracji włókna, ograniczenia ruchu u loch wysoko prośnych (kojce jarzmowe). W efekcie dochodzi do namnażania się bytujących w jelitach bakterii Escherichia coli. Wydzielane przez nie endotoksyny są z kolei główną przyczyną pojawienia się syndromu MMA. W zależności od tempa rozwoju i rozległości schorzenia, może ono przybierać postać bezmleczności (agalactia), która jest zwykle skutkiem stanu zapalnego wymienia (mastitis) i często występuje łącznie z zapaleniem macicy (metritis).

Wpływ wysokiej temperatury i wilgotności na wyniki produkcyjne

Marek Babicz, Konrad Grzesiuk, Damian Kapusta, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie


Jednym z ważniejszych czynników środowiskowych wpływających na efektywność produkcji trzody chlewnej jest mikroklimat w chlewni. W tej grupie decydujące znaczenie mają temperatura i wilgotność. Elementy te są ze sobą ściśle powiązane, jakkolwiek każdy z nich wymaga odrębnych, właściwych działań dla zapewnienia ich optymalnego poziomu w danym czasie i miejscu. Jakkolwiek temperatura i wilgotność w budynkach inwentarskich dla trzody chlewnej nie jest regulowana prawem, to jednak należy stosować przyjęte zalecenia, tak aby czynniki te były utrzymane na poziomie nieszkodliwym dla zwierząt.

Jakość i ilość wody dla loch

Katarzyna Jankowska PAN


Powszechnie wiadomo jak ważną rolę w funkcjonowaniu organizmów, zarówno zwierzęcych jak i roślinnych odgrywa woda. W zdrowym organizmie zawartość wody stanowi około 70-85%. Wartość ta nie jest jednak stała. Zależy bowiem od stanu fizjologicznego danego osobnika, gatunku, wieku a także płci.

Specyfika żywienia loch w poszczególnych okresach cyklu rozpłodowego. Niska ciąża - część I

Dorota Bugnacka, Katedra Hodowli Trzody Chlewnej, UWM Olsztyn



Prawidłowe żywienie lochy jest warunkiem niezbędnym do osiągnięcia wysokiej produkcyjności zwierzęcia oraz jego długoletniego użytkowania. Żywienie prawidłowe, to żywienie zbilansowane oraz zgodne z zapotrzebowaniem pokarmowym lochy. Głównym czynnikiem decydującym o zapotrzebowaniu pokarmowym lochy jest jej aktualny stan fizjologiczny, czyli faza cyklu rozpłodowego – ciąża, laktacja lub jałowienie (inaczej okres zasuszenia).

Pobieranie paszy przez prosięta podczas odsadzenia

Tadeusz Barowicz, Marek Pieszka Instytut Zootechniki-PIB w Krakowie


Przepisy obowiązujące w Unii Europejskiej (Dyrektywa Rady 2001/88/EC z dn. 23 października 2001 r.) zezwalają na odsadzanie prosiąt nie wcześniej niż po trzech tygodniach życia. W warunkach polskich odsadzenia prosiąt dokonuje się między 28 a 42 dniem po porodzie. Aby móc tak wcześnie odłączać od lochy prosięta, ewentualnym problemom okresu okołoodsadzeniowego należy zapobiegać już dużo wcześniej.

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.