Strefa Bydło

Hodowca Bydła 3/2013

Marek Gaworski
Katedra Organizacji i Inżynierii Produkcji, SGGW w Warszawie

 

Wyprodukowanie wysokiej jakości sianokiszonki wiąże się koniecznością wyeliminowana dostępu powietrza do podlegającej procesom fermentacji masy roślinnej. Aby stworzyć takie warunki konieczne jest – obok ugniecenia bądź sprasowania masy – jej szczelne przykrycie lub osłonięcie. Tak postawiony cel wymaga użycia właściwie dobranej folii w poszczególnych technologiach produkcji sianokiszonki.

 

Anna Weber, Hubert Waligóra
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

 

W ostatnich latach zainteresowanie uprawą kukurydzy intensywnie wzrasta, stąd w 2011 roku areał uprawy wyniósł ponad 750 tys. ha (wg GUS). Wynika to między innymi z faktu, że kukurydza charakteryzuje się dużą tolerancyjnością na trudne stanowiska. W wielu przypadkach decyzja o jej zasiewie zapada w momencie konieczności likwidacji innej plantacji, co obserwowało się często w ubiegłym roku.

 

Tagi:

Robert Smorawski, Paweł Talbierz

 

Odpowiedź na powyższe pytanie jest podstawą do stworzenia idealnych warunków do wzrostu i rozwoju kukurydzy. W wypadku ochrony herbicydowej skuteczność wykonanych zabiegów zależy od przebiegu pogody w pierwszych tygodniach wegetacji tej rośliny. Niestety, wiosennych opadów deszczu oraz przebiegu temperatur nie jesteśmy w stanie skutecznie przewidzieć, a to one determinują prawidłowe działanie zastosowanych preparatów.

 

Znaczenie pasz pozyskiwanych z użytków zielonych w produkcji mleka

Ewa Stamirowska-Krzaczek
Instytut Nauk Rolniczych, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie

 

Opłacalność hodowli bydła mlecznego zależy od wydajności stada, jakości mleka oraz kosztów produkcji. Zbiór zielonki o pełnej wartości odżywczej pozwala uzyskać paszę wysokiej jakości i znacznie ograniczyć koszty związane z zakupem koncentratów paszowych.

 

Krzysztof Bilik
IZ PIB, Dział Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa

 

Produkcja wołowiny dobrej jakości i o wysokiej wartości zdrowotnej, wskazana jest przede wszystkim w rejonach o dużym udziale trwałych użytków zielonych. W Polsce szczególnie przydatne do tego rodzaju produkcji są rejony północno-wschodnie i południowe kraju, charakteryzujące się dużym udziałem łąk i pastwisk w strukturze użytkowanych gruntów rolnych. Wypas zwierząt w tych warunkach umożliwia zachowanie krajobrazu rolniczego we właściwej kulturze i pozwala zachować ekologiczne funkcje użytków zielonych w odpowiednim stanie z punktu widzenia ochrony środowiska, przyczyniając się zarazem do poprawy opłacalności produkcji zwierzęcej na tych terenach (Reklewski i Goszczyński, 1996).

 

Kazimierz Grabowski
Katedra Łąkarstwa, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

 

Łąki i pastwiska stanowią swoistą kategorię użytków rolnych, wymagają więc określonego traktowania. Użytki te, a zwłaszcza ich formy naturalne, zalegają zwykle w obniżeniach terenowych, które cechują odrębności siedliskowe, szczególnie w zakresie warunków glebowych, termiki oraz stosunków wodnych.

 

Michał Mendra, Jerzy Barszczewski
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach

 

W Polsce łąki i pastwiska zajmują grunty o łącznej powierzchni 3,283 tys. ha. Najważniejszą ich funkcją jest produkcja pełnowartościowych pasz o optymalnej wartości pokarmowej oraz walorach smakowych. Ruń użytków zielonych o odpowiednim składzie gatunkowym jest bardzo wartościową paszą nawet dla wysoko produkcyjnych zwierząt. Odpowiednie na nich gospodarowanie umożliwia ich plonowanie na poziomie 10 t • ha-1 siana. Obecnie plony z łąk wynoszą około 5 t • ha-1. Niskie plonowanie jest skutkiem zarówno obniżenia pratotechniki i związanej z nią degradacją prowadzącą do uproszczenia składu botanicznego runi poprzez nadmierny rozwój chwastów i wypadanie wartościowych gatunków traw i roślin motylkowatych.

 

 

Piotr J. Domański
COBORU Słupia Wielka

 

Udany zabieg renowacji łąk i pastwisk w dużym stopniu zależy od zastosowania dobrej mieszanki traw z motylkowatymi, odpowiednio dostosowanej do warunków glebowych (siedliskowych) oraz sposobu użytkowania. Trudności w komponowaniu mieszanek mogą wynikać ze specyficznego układu warunków siedliskowych na tych użytkach. Są one zdecydowanie mniej stabilne niż na gruntach ornych, toteż wysiane odmiany traw i motylkowatych trudniej rozwijają się i mogą słabiej plonować na łące czy na pastwisku. Wynika to z większej konkurencyjności obcych wieloletnich gatunków i dużej zmienności warunków wodno-glebowych. Poza tym w darni łąk i pastwisk znajduje się pokaźna ilość innych nasion, także część podziemnych rozłogów i kłączy, z których w sprzyjających warunkach szybko rozwijają się nowe rośliny.

 

 

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.