Strefa Bydło

Hodowca Bydła 7-8/2014

 

W numerze:

  1. Metody wyceny wydajności pastwiska Iwona Radkowska, Adam Radkowski
  2. Gospodarka paszowa na użytkach zielonych Ewa Stamirowska-Krzaczek, Paweł Krzaczek
  3. Czy rolnikom potrzebne są własne stacje pogodowe? Marian Lipiński
  4. Struktura TMR Tadeusz Barowicz
  5. DDGS w żywieniu dla krów mlecznych Józef Krzyżewski
  6. Rozród pod kontrolą – zarządzanie rozrodem w stadzie Jolanta Oprządek, Artur Oprządek
  7. Żywienie krów w okresie podwyższonej temperatury otoczenia Tadeusz Barowicz, Marek Pieszka
  8. Doskonalenie długowieczności bydła mlecznego Marta Kaliciak, Maciej Adamski
  9. Technopatie oraz biotechniki stosowane w rozrodzie bydła XVII Międzynarodowa Sesja Naukowa, Polanica Zdrój 2014 Katarzyna Markowska
  10. Postaw na Naturę z preparatem Herbacid Cow! Praktyczne rozważania na temat żywienia Holsztyno-Fryzów w gospodarstwie Pana Marka Błaszczyka Agata Suda, Paulina Wald
  11. Efektywne zwalczanie much Agnieszka Wilczek-Jagiełło
  12. XIV Regionalna Wystawa Zwierząt Hodowlanych i Święto Mleka w Płoniawach – Bramurze 31.05. - 01.06.2014 r. Postęp w produkcji mleka i satysfakcja z dorobku hodowlanego Dariusz S. Minakowski
  13. Programy hodowlane powinny być dostosowane do potrzeb rynku Jerzy Żółkowski, Wiesław Świderek
  14. Związki mineralne w żywieniu krów zasuszonych Ryszard Kujawiak

 

Kup prenumeratę, w prezencie otrzymasz segregator i Album "Znane i mniej znane rasy bydła"- 90 zł  TUTAJ

Agnieszka Wilczek-Jagiełło
Lublin

 

Tam, gdzie utrzymywane są zwierzęta hodowlane, prawie zawsze można spotkać również Muchę domową (Musca domestica). Obecności zwierząt towarzyszy zazwyczaj duża ilość substancji organicznej (resztki paszy, odchody zwierząt, substancje organiczne obecne w ściółce), a to właśnie na niej żerują larwy muchy domowej.

 

Kolejny raz na przełomie maja i czerwca br. odbyła się XIV Regionalna Wystawa Zwierząt Hodowlanych i Święto Mleka w Płoniawach-Bramurze. Najlepsze zwierzęta wytypowane przez PFHBiPM w różnych grupach wiekowych i użytkowych bydła zostały zaprezentowane na Wystawie i poddane ocenie. Na ringu prezentowane było bydło ras mlecznych ze stad objętych oceną wartości użytkowej.

 

Iwona Radkowska
Instytut Zootechniki – PIB, Dział Technologii, Ekologii i Ekonomiki Produkcji Zwierzęcej. Balice k/Krakowa
Adam Radkowski
Instytut Produkcji Roślinnej/Zakład Łąkarstwa, Uniwersytet Rolniczy w Krakowie

 

Wypas zwierząt stanowi specyficzną formę rolniczego użytkowania ziemi. Specyfika ta wynika ze ścisłego związku jaki zachodzi między warunkami siedliskowymi a wypasanymi zwierzętami. W 2012 roku użytki zielone w ogólnej strukturze użytków rolnych w Polsce stanowiły około 21%, z czego 16,75% stanowiły łąki, natomiast 4,22% pastwiska.

W dniach 12-14 czerwca 2014 roku odbyła się XVII Międzynarodowa Sesja Naukowa pt. „Technopatie oraz biotechniki stosowane w rozrodzie bydła”. Jej głównym organizatorem była Katedra Rozrodu z Kliniką Zwierząt Gospodarskich, Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Przewodnictwo nad Komitetem Organizacyjnym objął prof. dr hab. Jan Twardoń. Pozostałymi współorganizatorami konferencji były: Dolnośląska Izba Lekarsko-Weterynaryjna, Polskie Stowarzyszenie Bujatryczne, Sekcja Fizjologii i Patologii Przeżuwaczy PTNW, Komitet Nauk Weterynaryjnych PAN, Polska Federacja Hodowców Bydła i Producentów Mleka, Komisja Patologii Rozrodu PAN. Sympozjum odbyło się w nowym obiekcie Teatru Zdrojowego – Centrum Kultury i Promocji Polanica-Zdrój. Seminarium otworzyli: prof. dr hab. Jan Twardoń, dr hab. Wojciech Niżanski, prof. nadzw. – kierownik Katedry Rozrodu z Kliniką Zwierząt Gospodarskich oraz Jerzy Terlecki – burmistrz miasta Polanica Zdrój.

 

Tadeusz Barowicz
Instytut Zootechniki-PIB w Krakowie

 

Przeżuwacze, do których należy bydło, dzięki specyficznej budowie przewodu pokarmowego, dla jego właściwego funkcjonowania wymagają pasz objętościowych o odpowiedniej strukturze. Dlatego w dawce pokarmowej dla tych zwierząt niezbędne jest włókno surowe.

 

Czy rolnikom potrzebne są własne stacje pogodowe?

 

Marian Lipiński
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Instytut Inżynierii Biosystemów

 

W majowym, tegorocznym numerze „Hodowcy Bydła” ukazał się staranny artykuł Pana Profesora Roberta Szulca. Udzielił On tam pełnej odpowiedzi na pytanie: do czego rolnikom potrzebne są stacje pogodowe? Sprawa jest oczywista – informacje meteorologiczne są rolnikowi konieczne do efektywnego zarządzania. Ale czy każdy powinien mieć własną stację pogodową?

 

 

Ryszard Kujawiak
Sano – Nowoczesne Żywienie Zwierząt Sp. z o.o.

 

Związki mineralne mają szczególne znaczenie w żywieniu krów zasuszonych, u których powinna nastąpić w dawce zmiana bilansu kationowo-anionowego, by chronić je przed zaleganiem poporodowym i przed zatrzymaniem łożyska zdarzającymi się czasami po porodzie.

 

Rozród pod kontrolą – zarządzanie rozrodem w stadzie

Jolanta Oprządek
Instytut Genetyki i Hodowli Zwierząt PAN, Jastrzębiec
Artur Oprządek
Agencja Nieruchomości Rolnych, Warszawa

 

Kilkudziesięcioletnie doskonalenie bydła mlecznego w kierunku jednostronnie mlecznym doprowadziło do ogromnego postępu w zakresie wydajności mleka, spowodowało jednak wystąpienie szeregu niekorzystnych cech, takich jak: zaburzenia rozrodu, obniżenie zdrowotności, powszechne występowanie chorób metabolicznych, czy zwiększona śmiertelność cieląt. Niezaprzeczalnym faktem jest pogorszenie płodności krów w wysokowydajnych stadach mlecznych. Niemniej zrzucanie winy za złe wyniki rozrodu jedynie na wysoką wydajność wydaje się być nieporozumieniem.

 

 

Jerzy Żółkowski, Wiesław Świderek
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego Warszawa

 

 

Do napisania tego tekstu zainspirował nas artykuł doktora nauk weterynaryjnych Jacka Krzemińskiego i Bartosza Falacińskiego opublikowanego w „Życiu Weterynaryjnym” 89 (3) 2014 pt.: „Norweskie trendy w hodowli i rozrodzie bydła”. Autorzy wskazują w nim na znaczną poprawę zdrowia u krów mieszańców bydła HF z bydłem norweskim czerwonym. W gospodarstwie Hansa Wintersa w Holandii, który hoduje 160 krów o przeciętnej wydajności mlecznej 8500 kg oraz gospodarstwie Henka Schoonvelde (także Holandia) poprzez zastosowanie krzyżowania z bydłem norweskim czerwonym uzyskano zmniejszenie kosztów interwencji weterynaryjnych ze 100-200 euro do 35 euro. Prawie wyeliminowano stosowanie antybiotyków. Mieszańce mają doskonałe nogi, czarne, twarde racice i wyjątkowo ładne, wysoko zawieszone wymiona. Zwiększyła się odporność zwierząt. Hodowcy holenderscy, którzy na początku krytykowali chów tych zwierząt przekonali się jednak do niego. Obecnie w Holandii stosowane jest krzyżowanie na coraz większą skalę. W kilkunastu stadach w Polsce namówiłem hodowców do zacielenia krów buhajami brown swiss. Ich potomstwo ma silne nogi i racice oraz przepiękne wymiona. Krowy pochodzące z tego krzyżowania są bardzo aktywne – zwłaszcza na pastwisku. Mleko tych mieszańców ma ponad 13% s.m., w tym białka około 3,7-3,8% i dużo kazeiny.

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.