Indyk Polski 78 (1/2022)

Oliwia Duszyńska-Stolarska; Politechnika Bydgoska

Przewód pokarmowy indyków podobnie jak kur jest krótki, około sześciokrotnie dłuższy od długości ciała. Procentowy udział masy narządów w stosunku do masy ciała jest znacznie niższy niż w przypadku kur. Szczególnie niekorzystnie na tym tle wypada wątroba. Przebieg procesów trawiennych należy do intensywnych. Nieustanny postęp hodowlany kierowany genetycznym doskonaleniem zwierząt spowodował, że obecnie indyki osiągają masę ciała o 50% większą niż ich poprzednicy sprzed 20 lat. Indyki należą do gatunku ptaków, u których tempo wzrostu należy do bardzo intensywnych. Mniejszą intensywność przyrostów obserwuje się około 13 tygodnia życia. Natomiast poziom przyrostów masy ciała przez cały czas tuczu utrzymuje się na wysokim poziomie. Skład ciała indyków również należy do wyjątkowych w porównaniu z innymi gatunkami, gdyż posiada wysoką zawartość białka oraz znacznie niższą zawartością tłuszczu. U indyków poziom tłuszczu ulega nieznacznym wahaniom w zależności od wieku. Natomiast u indyczek poziom tłuszczu wzrasta po 12 tygodniu życia w sposób znaczący. Tendencja ta wymusza na hodowcy zróżnicowanie programów żywieniowych w zależności od płci. Tak specyficzny skład ciała skłania do zwiększenia podaży białka przy niższej dawce energetycznej. Natomiast dawka energetyczna jest również zależna od płci, gdyż po 8 tygodniu życia indyczki potrzebują jej więcej niż samce.

Czytaj więcej...

Spożycie i wykorzystanie paszy zawsze stanowiły kluczowy element w produkcji indyków. Z uwagi na znaczne wzrosty cen paszy w wyniku pandemii COVID-19 oraz innych czynników geopolitycznych, producenci zastanawiają się, w jaki sposób mogą ograniczyć ich wpływ na swoją działalność. Rozmawialiśmy ze specjalistą ds. żywienia indyków w Hendrix Genetics – Hugo Paysan, na temat tego, w jaki sposób Hendrix Genetics radzi sobie z takimi wyzwaniami i jakie mamy możliwości.

Wpływ wysokich cen paszy

     Dramatyczna sytuacja wynika z drogich surowców. Przyczyn upatruje się głównie w braku równowagi między podażą i popytem. Weźmy na przykład, pszenicę, która stanowi główny element diety indyków w Europie. W normalnym roku można spodziewać się niższych cen bezpośrednio po zakończeniu zbiorów, jednak ze względu na pandemię koronawirusa w 2021 r. nie zaobserwowaliśmy takiej obniżki cen.

     Kolejny przykład to brak aminokwasów, np. wystąpił na rynku niedobór lizyny czy metioniny. W wyniku zaprzestania produkcji i zamknięcia fabryk. Z tego powodu cena tych składników wzrosła dwukrotnie, a w niektórych przypadkach nawet więcej. Z uwagi na koszty i ograniczoną podaż, wiele podmiotów rozważa stosowanie składników zastępczych. Przykładowo, jeżeli nie ma dostępu do lizyny, można rozważyć zastąpienie jej produktami wtórnymi, aby zapewnić utrzymanie poziomów białka. Stosując takie zabiegi, dobrym pomysłem jest rozmowa ze specjalistą ds. żywienia indyków, aby zapewnić utrzymanie proporcji różnych składników odżywczych w diecie. Ponadto zawsze należy uwzględnić wpływ oszczędności kosztowych na ogólną wydajność stada.

Specjalista ds. żywienia indyków na Europę

     Hugo Paysan dołączył do Hendrix Genetics, aby zapewnić wsparcie klientom Hybrid Turkeys. Z uwagi na wyzwania związane z wysokimi kosztami paszy i potrzebę zastąpienia niektórych surowców, Hugo zachęca producentów i wytwórców pasz do współpracy. Hendrix-Genetics dysponuje danymi i wiedzą ze wszystkich rynków produkcji indyka na całym świecie i dzięki temu może wesprzeć swoich kontrahentów. Hugo pomaga w ocenie strawności i przyswajalności wszelkich wariantów diety, aby upewnić się, że dokonywane zmiany nie będą miały negatywnego wpływu na wydajność stada. 

     Podczas współpracy z producentami i wytwórcami pasz, jego zalecenia mogą dotyczyć składu produktów, odpowiedniego zbilansowania oraz terminów skarmiania poszczególnymi mieszankami w zależności od zmieniającej się krzywej wzrostu indyków. 

     Przy niskim prawdopodobieństwie obniżki cen w nadchodzących miesiącach, zachęca on także producentów do większego skupienia się na poziomie konwersji paszy, a nie tylko na jej kosztach. Taka długofalowa perspektywa zapewnia stałe korzyści ekonomiczne również po wyrównaniu cen paszy.

Hodowla linii rodowodowych w Europie optymalizuje rozwiązania genetyczne

     Od 2020 r. firma Hendrix Genetics prowadzi selekcję linii Hybrid w nowym, europejskim kompleksie ferm hodowli rodowodowej. Dzięki selekcji w europejskich warunkach oraz żywieniu opartemu na europejskich składnikach, minimalizuje się wpływ środowiska w uzyskaniu maksymalnej wydajności odmian Hybrid.

     Kluczowym komponentem programu hodowlanego jest zastosowanie stacji żywienia opartych na technologii RFID. Dostarczają one ogromną ilości danych dotyczących przyjmowania paszy i zachowań żywieniowych poszczególnych osobników. Zebrane informacje wykorzystywane są w programie hodowli Hybrid, aby poprawić wyniki z zakresu wydajności paszy, tzn. uzyskać znaczną poprawę genetyczną w stadach komercyjnych.

Hybrid Converter^NOVO – idealne rozwiązanie na przyszłość

Najnowszy produkt firmy Hybrid Turkeys uzyskuje bardzo obiecujące rezultaty w terenie. Został on zaprojektowany, aby sprostać zmieniającym się potrzebom hodowców indyków w Europie i pasuje do różnych systemów produkcyjnych. Linia ConverterNOVO oferuje doskonałą przeżywalność, pożądane dzienne przyrosty wagowe, konkurencyjny wskaźnik konwersji paszy i większe możliwości reprodukcyjne. Linię ConverterNOVO można dostosować do wariantów produkcji, w tym kwestii związanych z żywieniem, co pozwala osiągnąć doskonałe rezultaty nawet w tak wymagających czasach.

Podsumowanie

Koszt paszy jest bardzo wysoki i w krótkiej perspektywie czasu utrzyma się na takim poziomie. Utworzenie europejskiej hodowli rodowodowej i wprowadzenie na rynek linii Hybrid ConverterNOVO wychodzi naprzeciw pojawiającym się wyzwaniom. Serdecznie zachęcamy wytwórnie pasz oraz hodowców produkujących paszę do kontaktu ze specjalistą ds. żywienia indyków w Hendrix Genetics – Hugo Paysan, aby zidentyfikować możliwości obniżenia kosztów i zoptymalizować długofalową wydajność stada. Aby zorganizować spotkanie z Hugo Paysan, na którym omówione zostanie, jak może on pomóc w zakresie wyzwań i możliwości związanych z paszą, prosimy o kontakt się z lokalnym przedstawicielem Hendrix-Genetics w Polsce.

Royal DSM opublikował najnowszy DSM Mycotoxin Survey, coroczny, szczegółowy raport dotyczący potencjalnego skażenia płodów rolnych metabolitami pochodzenia grzybowego oraz zawierający analizę wiążącego się z tym zagrożenia dla zwierząt hodowlanych na całym świecie.

     DSM, ekspert w zakresie zdrowia, żywienia i nauk biologicznych, przedstawił wyniki opracowane na podstawie 112 000 analiz przeprowadzonych na ponad 24 000 prób materiałów paszowych zebranych w 75 krajach na całym świecie. 

     Anneliese Mueller, Produkt Manager w Dziale Zarządzania Ryzykiem Mikotoksykoz DSM Animal Nutrition and Health, zwróciła uwagę, że „mikotoksyny zagrażają zdrowiu zwierząt i intergralności jelit, mogą rówież wpływać na pogorszenie ogólnego stanu zdrowia, przyczyniać się do osiągania gorszych wyników produkcyjnych i nieefektywnego wykorzystania składników pokarmowych. Dysponując jasnym i dokładnym obrazem poziomu skażenia pasz, możemy jako branża w odpowiedni sposób zapobiegać negatywnym jego skutkom, oraz wydatnie poprawić status zdrowotny zwierząt, ich dobrostan oraz opłacalność zrównoważonej produkcji.

     W porównaniu z ubiegłym rokiem, zagrożenie dla produkcji zwierzęcej związane z występowaniem mikotoksyn pozostaje nadal wysokie. Globalnie, średni poziom zanieczyszczenia wyniósł 62% co oznacza, że prawie dwie trzecie prób skażonych było co najmniej jedną mikotoksyną w ilości przekraczającej próg ryzyka. W ujęciu regionalnym oszacowany poziom ryzyka wahał się od umiarkowanego (44%) w całej Europie do wysokiego (79%) w Azji. 

Główne trendy regionalne: 

• Kukurydza pochodzenia północno-amerykańskiego wykazuje nieznaczny wzrost poziomu zanieczyszczenia deoksyniwalenolem i fumonizynami przy podobnie, jak w roku 2020, wysokiej częstotliwości jego występowania.
• Zanieczyszczenie deoksyniwalenolem jest potencjalnie głównym zagrożeniem w przypadku zbóż uprawianych w Europie. Najbardziej dotkniętymi obszarami są Europa Zachodnia i Południowa. Powszechność występowania toksyny T-2 w Europie Północnej jest coraz większa, podobnie jak aflatoksyn w Europie Południowej. 
• Kraje Azji I Pacyfiku to obszar podwyższonego ryzyka występowania mikotoksyn, gdzie alfatoksyny pozostają w dalszym ciągu dużym zagrożeniem. Zaobserwowano również wzrost zanieczyszczenia prób ochratoksyną A i toksyną T-2.
• W krajach Ameryki Łacińskiej, najczęściej występującymi w zbiorach kukurydzy mikotoksynami są niezmiennie fumonizyny. Aczkolwiek w minionym roku zaobserwowano nieznaczny spadek ich poziomów, odnotowano jednak wzrost poziomu zanieczyszczenia deoksyniwalenolem.
• Bliski Wschód i Afryka Północna to obszary, gdzie najbardziej rozpowszechnione są mikotoksyny wytwarzane przez grzyby z rodzaju Fusarium. W Afryce Subsaharyjskiej głównym problemem pozostaje deoksyniwalenol.

„Poziomy ryzyka przedstawione w raporcie sugerująhodowcom wysokie prawdopodobieństwo napotkania problemów związanych ze znaczącym zanieczyszczeniem pasz mikotoksynami. Biorąc pod uwagę najnowsze wyniki wydaje się być rozsądnym zalecenie aby producenci na całym świecie uważnie monitorowali surowce i pasze pod kątem skażenia mikotksynami i przyjęli solidny program zarządzania ryzykiem związanym z ich obecnością” – stwierdza Anneliese Mueller. 

DSM Mycotoxin Survey

Coroczny raport na temat zanieczyszczenia pasz mikotoksynami przygotowany przez DSM (dawniej BIOMIN Mycotoxin Survey) jest najdłużej prowadzonym i najbardziej wszechstronnym opracowaniem dotyczącym danych na temat występowania metabolitów grzybów w składnikach pasz przeznaczonych dla zwierząt. Jego wyniki dostarczają informacji na temat występowania sześciu głównych mikotoksyn w produktach rolnych w tym kukurydzy, pszenicy, soi, jęczmieniu, życie, owsie, ryżu, sorgo i prosie oraz w ich produktach pochodnych również wykorzystywanych w żywieniu zwierząt hodowlanych w szczególności drobiu, trzody chlewnej, przeżuwaczy i akwakulturze 

DSM – Bright Science. Brigther Living. ™ 

Royal DSM to światowa firma działająca w dziedzinie zdrowia, żywienia i biologii wykorzystująca naukę dla poprawy zdrowia ludzi i zwierząt jak również stanu naszej planety. Celem DSM jest zagwarantowanie lepszego życia dla wszystkich. Produkty i rozwiązania DSM odpowiadają na jedno z największych wyzwań dotyczących całego świata, jednocześnie tworząc wartość ekonomiczną, środowiskową i społeczną dla wszystkich uczestników – klientów, pracowników, udziałowców i całego społeczeństwa. Firma DSM i powiązane z nią spółki zatrudniają na całym świecie blisko 23 tysiące osób i osiągają wyniki sprzedaży netto na poziomie 10 miliardów euro rocznie. Firma została założona 1902 r. i jest notowana na giełdzie Euronext Amesterdam.

W celu uzyskania dalszych informacji odwiedź:

www.dsm.com/anh

lub skontaktuj się: 

DSM Animal Nutrition and Health Anna Nowak

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Damian Konkol, Marcin Gumowski, Mariusz Korczyński; Katedra Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

Biowęgiel to materiał otrzymywany w procesie pirolizy materiału organicznego. Proces ten polega na cieplnej obróbce biomasy przy bardzo niskiej zawartości tlenu. W wyniku pirolizy, złożone związki chemiczne przekształcane są w prostsze produkty gazowe takie jak para wodna, dwutlenek węgla, tlenek węgla, wodór, metan, etan oraz stała pozostałość węglowa. Określenie „biowęgiel” wskazuje więc, że został on pozyskany z biomasy takiej jak siano, słoma, wytłoki, łuski, zrębki, obornik, a nawet osad ściekowy. Wiele z tych materiałów to produkty uboczne przemysłu rolno-spożywczego lub gospodarki komunalnej, które są traktowane lub klasyfikowane jako odpady wymagające utylizacji. Ponowne wykorzystanie tych odpadów do produkcji biowęgla posiadającego wyjątkowe właściwości i nadającego się do wykorzystania w rolnictwie, produkcji zwierzęcej i ochronie środowiska to bardzo dobry sposób na odzysk węgla i energii. Należy mieć jednak na uwadze fakt, że właściwości biowęgla będą zależne od rodzaju użytego surowca, a także od warunków w jakich prowadzona jest piroliza (temperatura, czas trwania procesu) (Cha i in. 2016, Qambrani i in. 2017). W procesie produkcji biowęgla głównym celem jest uzyskanie możliwie dużej ilości produktu węglowego w stanie stałym.

Czytaj więcej...

Pod koniec 2021 r. – Danisco Animal Nutrition, jednostka biznesowa Health & Biosciences IFF, ogłosiła ostateczne zezwolenie Komisji Europejskiej na rozszerzenie zastosowania wieloszczepowego probiotyku Enviva® PRO na europejski rynek produkcji indyków. Rozwój ten jest kolejnym krokiem w nieustannym zaangażowaniu Danisco Animal Nutrition we wspieraniu potrzeb przemysłu drobiowego w zakresie rozwiązań żywieniowych.

Czytaj więcej...

Bezpieczne podejście do żywienia drobiu – z takim przesłaniem do producentów dociera Agrolok. Firma działa zarówno w sektorze związanym z rozwiązaniamiagrotechnicznymi, jak też dotyczącymi żywienia zwierząt. Doświadczenie zbudowane dzięki tym obszarom pozwoliło na pełne zaangażowanie także w rynek drobiowy. W tej chwili Agrolok jest gotowy, by obsługiwać klientów w całej Polsce. Nowatorskie podejście do obsługi klienta opiera się na dwukierunkowym działaniu: pracy w duetach, w których jedna osoba kontaktuje się telefonicznie, druga – osobiście w terenie. Takie podejście do sprzedaży pozwala jeszcze lepiej dostosować się do potrzeb producentów drobiu.

O kompleksowym spojrzeniu Agroloku na żywienie opowiadają Maciej Zglenicki – dyrektor ds. sprzedaży produktów drobiowych i Anna Suda – technolog prowadzący drób.
Pod tajemniczą nazwą programu InnFerm kryje się szeroka oferta produktów dla właścicieli ferm drobiu. Skąd pomysł na taki program?

Maciej Zglenicki: Do tej pory jako Agrolok zajmowaliśmy się głównie dostarczaniem surowców do produkcji pasz, jednak w pewnym momencie, obserwując rynek, podjęliśmy decyzję, że chcemy pracować kompleksowo z fermami drobiu, a tę współpracę oprzeć na stabilnych fundamentach. Stąd pomysł, aby powstał program InnFerm.

Jakie są podstawowe cele programu z perspektywy producenta drobiu? 

Maciej Zglenicki: W programie poruszamy najważniejsze elementy współpracy z producentem drobiu, który jest kluczowym punktem tej koncepcji. Wszystko zaczyna się od poznania specyfiki fermy i określenia jej potrzeb.  Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom nowoczesnej hodowli wyposażyliśmy nasze laboratorium zakładowe w najnowsze urządzenia badawcze, które pozwalają na precyzyjne i jednocześnie szybkie badanie surowców do produkcji pasz. Kolejnym etapem jest analiza pozyskanych informacji i przygotowanie optymalnych rozwiązań żywieniowych, nad którymi czuwają nasze zespoły technologiczne, doradcze i handlowe. Swoją rolę w produkcji zwierzęcej widzimy procesowo, czyli dbając o dane wejściowe, nie zapominamy o danych wyjściowych. Dlatego oferujemy badania już gotowych mieszanek. Chcemy również uczestniczyć w monitorowaniu efektów naszej wspólnej pracy. W planach uwzględniliśmy także możliwość wsparcia ferm drobiu w wyposażaniu ich w urządzenia do produkcji pasz.

Oznacza to zatem, że nie chodzi o samo żywienie. Agrolok chce podejść do tematu szerzej.

Maciej Zglenicki: Zdecydowanie tak. Nasza firma stawia na kompleksowość. Jest to nasz główny cel. Poza współpracą merytoryczną i techniczną oferujemy również naszym kontrahentom praktycznie wszystkie surowce do produkcji pasz, na czele z wyjątkowymi produktami z Zakładu Uszlachetniania Białka Roślinnego, które są unikatowe na rynku.

Czym wyróżniają się surowce produkowane w Zakładzie Uszlachetniania Białka Roślinnego?

Maciej Zglenicki: Przede wszystkim tym, że przygotowane są z troską o ekonomię i skuteczność. Stanowią odpowiedź na wymagania nowoczesnych zwierząt gospodarskich.

Anna Suda: Dzięki innowacyjnej technologii, na którą składają się dwie linie produkcyjne – linia obróbki hydrobarotermicznej oraz linia tłoczenia oleju, produkujemy wysoko przyswajalne komponenty paszowe. W wyniku przetwarzania rzepaku pozyskiwane są produkty linii Amirap. Dzięki poddaniu procesom hydrobarotermicznym nasion soi – produkty linii Prosoja. Proces technologiczny pozwala na ograniczenie substancji antyżywieniowych w produkcie końcowym, przy zachowaniu wysokiej wartości biologicznej białka oraz poprawie strawności pozostałych składników pokarmowych. Wydajność produkcji jest w tej chwili wysoka, a po rozbudowie zakładu będziemy mogli mówić co najmniej o jej podwojeniu.

Oznacza to tylko zwiększenie produkcji, czy pozwoli na wprowadzenie nowej pozycji do portfolio produktów?

Anna Suda: Nowy zakład da możliwość wprowadzenie na rynek nowych komponentów białkowych, między innymi produktu o nazwie Prosoja Bona. To uszlachetnione nasiona soi o optymalnej zawartości białka i tłuszczu, głównie przeznaczone do żywienia drobiu. Nowe eksperymentalne produkty wpisane są w projekt współfinansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju: „Prace badawczo-rozwojowe Agrolok Sp. z o.o. w zakresie opracowania innowacyjnych wysokobiałkowych komponentów paszowych na bazie soi i rzepaku w celu zwiększenia bezpieczeństwa białkowego UE”. 

Prosoję i Amirap firmujecie jako produkty bezpieczne względem tradycyjnych komponentów paszowych. Czy możecie opowiedzieć o tym coś więcej?

Anna Suda: Dzięki naszej unikatowej w skali europejskiej technologii, mamy możliwość produkcji komponentów białkowych o powtarzalnych parametrach jakościowych. Wykorzystujemy do tego wyłącznie możliwie niską temperaturę, wysokie ciśnienie oraz parę wodną. Nie stosujemy przy tym żadnych substancji chemicznych. 

Maciej Zglenicki: W naszych działaniach nadrzędną wartością jest bezpieczeństwo produktów, a co za tym idzie, bezpieczeństwo żywności. Technologia ZUBR zapewnia pełne monitorowanie zarówno procesu produkcyjnego na każdym jego etapie, ale także jakości produktu, dzięki spektrometrowi procesowemu, który on-line analizuje parametry jakościowe. Bezpieczeństwo to również dostępność produktów najwyższej jakości, zwłaszcza tak istotnych jak białko i energia. Prowadząc długofalową politykę zakupową, posiadając stałych dostawców w kraju i za granicą, uczestnicząc w organizacjach branżowych, np. Stowarzyszeniu Polska Soja, aktywnie budujemy naszą pozycję w tworzeniu zaplecza środków żywienia zwierząt w kraju.

Jakie są plany na przyszłość?

Maciej Zglenicki: Będziemy nadal rozwijać naszą ofertę, przede wszystkim słuchając głosów z rynku. Jesteśmy gotowi, by odpowiadać na potrzeby producentów drobiu, a być może nawet je wyprzedzać.

Marian Biegański; Indyk Lubuski

Produkcja indyków w 2021 r. przebiegała w otoczeniu skutków wystąpienia pandemii koronawirusa i ptasiej grypy. Był to drugi z rzędu rok o wyraźnej recesji w branży indyczej. Skup indyków wyniósł 483 tys. ton, co stanowi 80,9% ubojów z 2020 r. Sprzedaż piskląt indyczych osiągnęła 42 425 tys. szt, czyli o prawie 8% mniej niż w roku poprzednim. Ponadto uproszczone wskaźniki rentowności tuczu indyków okazały się najniższymi w XXI wieku.PRZEBIEG I UWARUNKOWANIA W PRODUKCJI INDYKÓWPodobnie jak w roku poprzednim, produkcja indyków w roku 2021, zdeterminowana była ujemnymi skutkami wystąpienia epidemii COVID-19 i ptasiej grypy. Ptasia grypa skutkowała głównie utylizacją zakażonych stad indyków. Z kolei epidemia koronawirusa, niespotykanym dotychczas spadkiem popytu na produkty z indyków. Jednocześnie rentowność tuczu indyków obniżona została wskutek wystąpienia równolegle dwóch niekorzystnych czynników: dynamicznego spadku cen skupu indyków żywych i rekordowych podwyżek cen zakupu mieszanek paszowych. Ponadto, szczególnie w II połowie roku, znacznie wzrosły pozostałe koszty tuczu indyków: robocizna, nośniki energii oraz bieżące koszty utrzymania ferm indyczych. Początek roku to kontynuacja niekorzystnych warunków ekonomicznych z trudnego roku poprzedniego. W styczniu za indyki płacono:4,10 zł/kg za indyczki,4,40 zł/kg za indory.

Czytaj więcej...